Leven in een Yurt, huizenbouw deel 5

Ik weet niet hoe het met jullie gesteld is, maar ik kan wegdromen bij het idee dat ik in een Yurt woon. Het is daar altijd behaaglijk warm, ik ben vrij van alles en het is er vooral gezellig, vol met kleur en natuurlijk 'zijn'. Geen overdosis bezittingen, maar alleen dat waar het om gaat in het leven, kortom VRIJ,BLIJ EN BACK TO NATURE.

De Yurt komt voornamelijk uit de de eindeloze droge grasstreken in Centraal Azië. Je moet dan denken aan landen als Oezbekistan, Turkmenistan, Kirgizië en Mongolië. In het ene land noemen ze een ronde tent van hout en dekens een Yurt in het andere land een Ger.



Vandaag heb ik de kinderen verteld over de Yurt. Ik begin dan met het schetsen van de omgeving. Eindeloze steppe, gras,  veel kou in de winter, hoogvlakte...... Daar leven nomaden die leven van schapen, geiten en paarden. Zij trekken rond om de dieren te voeden en leven in ronde tenten. We kijken op de globe en zoeken de streken op waar de Yurt vandaan komt. (na de Sami in Lapland wordt dit het tweede vlaggetje dat we op de globe kunnen prikken.....)

Die tenten zijn opgebouwd uit houten scharnierwanden, latten voor het dak en wollen dekens om tegen kou beschermd te worden. Voor kinderen is een Yurt en het vertellen erover heerlijk. Zij kunnen zich helemaal voorstellen dat je heerlijk kunt wonen in zo'n tent, al schets ik ook het zware leven. Het is knus en warm en veilig......voor kinderen.

Natuurlijk vertel ik ook de geschiedenis van het vilten. Hoe een ruiter een schapenvacht onder zijn zadel legde en na een dag rijden ontdekte dat die vacht vervilt was. Hoe ze dat expres gingen doen en vilten kleden oprolden en achter hun paard bonden en ermee over de steppen reden.....tot ze stevig en dicht waren en goed genoeg om voor hun Yurt te gebruiken.

Als ik me dan inlees, ga ik ook voor smakelijke details. Uiteindelijk is het niet van belang om kennis over te brengen, maar de kinderen mee te nemen in een sfeerbeeld.  Je wilt ze niet alleen aanspreken in hun hoofd, maar vooral ook in hun hart en ze vooral te stimuleren ook met hun handen aan de slag te gaan. Vreugde te voelen om te ontdekken dat mensen op de wereld allemaal anders leven. Dat het een niet beter is dan het andere, maar vooral leuk en spannend om te ontdekken.

Wisten jullie bijvoorbeeld dat in die streken de vrouwen het voor het zeggen hebben? Als hun man ze niet goed behandelt staan op een dag zijn laarzen en bijl buiten de deur........(Wikipedia hoor!)

En dat er een afspraak is dat je tegen de klok in loopt in een Yurt, zodat je elkaar niet voor de voeten loopt?

En dat er mensen zijn die in de zomer in de stad wonen, maar in de winter in hun Yurt omdat het daar warmer is?

Kinderen willen er alles over weten.....en tekenen met mij mee (nee, wij hebben geen digi-bord). Ik houd ervan om zo wat Yurd-termen te gebruiken. De wanden heten 'hanni', het dak 'unni' en het ronde houten gat 'tono' . Dat maakt dat ze het gevoel hebben dat ze echt leren over landen in Centraal Azië.

We tekenen het houten latwerk en een Yurt met alles erop en eraan en ik schrijf iets korts op het bord. Het is muisstil, iedereen werkt terwijl ik op het bord bezig ben. Ik loop eens rond, laat werk zien en prijs de kinderen dat ze zo mooi werken, want dat doen ze. Ze worden groot merk ik......

Morgen gaan we de Steppe tekenen op zwart papier met bordkrijt. Dan kan een witte Yurt tenminste echt WIT worden, in het schrift lukt dat niet. En...............we gaan ook wol vilten. Gewoon een grote lap, waar we bij toerbeurt aan werken. Om te voelen hoe zwaar werk het is om wol tot vilt te maken.
Ik ben een bewaarjuf en heb heel wat noppenplastic bewaard.....olijfzeep en lontwol.....

Terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat we er daarna  een steppenlandschap op prikken met vooral heuvels, gras en een prachtige Yurt.
Eenmaal begonnen is er zoveel te vertellen en ik ben nooit volledig, van geen kant. Maar de kinderen tekenen vol vuur, kijken bij elkaar, maken  de prachtigste deuren en randen op hun Yurt en wanen zich een beetje op de steppe.

En stiekem maak ik me los van het zware leven op de steppe.....het harde werken en het weer.....en waan ik me met mooi weer in een Yurd met open dak, zodat ik van uit mijn bed de sterren kan zien!

Met dank aan Pinterest.....Madelief Weideveld spaart daar van alles ;-)