Dan toch nog: Snorre wieltje, snorre....

Een paar weken geleden had Lupineke het over het lied van Vrouw Holle. Ik schreef nog dat ik op zoek zou gaan naar de bladmuziek maar ja, toen leek de lente te beginnen.
Vandaag was een vreemde dag. Het zonnetje brak af en toe door hier in het Drentse, maar heel fijne vlokjes dwarrelden uit de lucht. Als ik uit het raam van mijn klas keek zag ik dit:

Ik bedacht me dat het helemaal geen mosterd na de maaltijd zou zijn om nu nog het lied van Vrouw Holle te bloggen. En dus:

Het sprookje van Vrouw Holle wordt verteld in januari, in de winter. Het beeld van het sneeuwen op aarde als in de hemel de kussens goed geschud worden is een fantasievol beeld voor jonge kinderen.

Maar er is meer met Vrouw Holle aan de hand.

Eigenlijk gaat het over een meisje dat in de put valt en in een andere wereld terechtkomt. Doordat ze zich laat meevoeren in de stroom (zij schudt de appeltjes uit de boom, haalt het brood uit de over en helpt Vrouw Holle waar zij kan) valt haar grote rijkdom ten deel. Zij mag weer terug naar daar waar zij vandaan kwam. In wezen is dat gewoon de reïncarnatie-gedachte.

'Kukeleku, kukeleku, terug is onze jonkvrouw nu!' Blij en gelouterd keert zij terug op aarde.

Dit sprookje kan ook een troostrijk beeld geven wanneer verlies heel jonge kinderen overvalt. Niet om iets uit te leggen, maar om troost te bieden in de ziel, want dat doen mooie verhalen. Die raken je in je ziel.

.

Vrouw Holle wordt gezien als godin van leven en dood en de aarde. Er wordt verband gezien tussen haar en Frigga uit de Noordse Edda, de vrouw van Odin. Er wordt zelfs beweerd dat, in de tijden dat mensen massaal tot het christendom bekeerd werden (heksenvervolging....),  het niet veilig was om het over Frigga (zij spon de wolken) te hebben en toen Vrouw Holle is ontstaan, als zelfstandig wezen. 

Lupineke, in Wikipedia wordt ook verband gelegd met Nehalennia.......dat moet voor jou als Zeeuwse weer het uitzoeken waard zijn.

Zij is de beschermvrouwe van de spinsters en wevers en er bestaan ook parallellen met de Nornen uit de Edda en zelfs met de Witte Wieven.

Duidelijk is in elk geval dat het overal gaat over dood en leven en in barre wintertijd begrijpen we dan allemaal waar het over gaat. We zoeken, speuren, hopen en weten dat er ergens uit dat schijnbaar dode, nieuw leven zal ontstaan.

Vrouw Holle, ik gebruikte dat beeld ook wel in getuigschrift-spreuken. Voor kinderen bij wie het niet 'vanzelf komt aanwaaien', maar die hard werken en langzaam wakker worden. 

Het grote boek van Grimm, de oude editie, ligt bij mij helemaal uit elkaar. Hij gaat al heel wat jaren mee. Op de voorkant prijkt een afbeelding van Vrouw Holle.

De linker is van mij....het is net of Vrouw Holle de kussens wel heeeeeel hard opschudt ;-)

Daarin staat het sprookje van Vrouw Holle, maar er zijn ook prentenboeken met het sprookje verschenen.

Bovenaan deze blog staat een uitgave van Martine Letterie, uitgeverij Zwijsen.

Al stond ik vanmorgen op en wilde ik die sneeuw niet zien, na dit verhaal ben ik dan toch blij er even ingedoken te zijn. Vrouw Holle, ze was er weer even..........