De ransuil.

met dank aan Pinterest.

Mijn huisje in het dorp is klein, vrijstaand met een tuintje rondom. Tuin is teveel gezegd. Ik huur het van de vroegere slager die in het huis naast me woont. 

Tussen zijn huis en het mijne zal ongeveer drie meter zijn en precies op de helft, in mijn tuin staat een onooglijke conifeer-achtige. Opgeschoren tot boom en toen ik hier ging wonen was één ding helder: die boom gaat er uit. 

Maar ja.........dat kan niet.

Dat kan echt niet en al snel wist ik waarom.

Ik woonde er nog maar net, het was een zondagmorgen en een busje stopte voor mijn huis. Dik ingepakte mensen (het was winter en bitter koud) stapten uit met grote fotocamera's compleet met telelenzen. Ze posteerden zich aan de overkant en richten hun apparatuur precies op......die boom.

Want daar, in die boom overwinteren ransuilen. Dat eerste jaar waren het er een stuk of tien. ECHT!

Uilen in de boom naast je huis en ik was ineens verkocht.

Ransuilen overwinteren aan de rand van een dorp of stad en komen daar vaak weer terug.

Een wijs man vertelde me dat wanneer een uil je pas kruist er veranderingen op til zijn en dat heb ik geweten.

Ik leerde Vriend kennen en mijn moeder overleed.....tja, 10 uilen, wat wil je.

Inmiddels leef ik met de uilen. In het voorjaar vertrekken ze en in de herfst komen ze terug.

Het zijn er dit winter maar een stuk of drie, maar ik weet nog goed dat ik ze voor het eerst zag zitten. Winter in aantocht.

Soms sta ik onder de boom en kijk ik langs de stam omhoog en kijken koppies me waakzaam aan. Ik laat ze, bekijk ze soms van dichtbij vanuit mijn dakraampje maar ze zitten goed verscholen. Drie uilen.....ik hoef ook even geen veranderingen.

Ik las dat je aan uileballen onder een boom en poep op de stam kunt zien dat er uilen overwinteren.

Op de stam????

Pfff, op het raam zul je bedoelen.

Die uileballen onder de boom hark ik bij tijd en wijlen weg. Mensen stappen gewoon over mijn tuinhekje om ze op te rapen en na een poosje krijg je daar wel een beetje genoeg van.

Onlangs was er een item over de uilen op RTV-Drenthe en dat deed de aanloop weer toenemen. Mijn huis was dan wel niet prominent in zicht, maar wel het bankgebouw op de hoek van de straat en een echte Drent kent de dorpen.

Het schijnt dat er minder ransuilen zijn omdat er dan minder muizen zijn en jonge uilen een geliefd hapje zijn voor weer andere roofvogels. Dat stemde me gerust want ik dacht dat het wellicht door mijn lawaai zou komen........

Het is bijzonder, uilen in je tuin. Het zijn toch mysterieuze, symbolische dieren. Ze worden gekoppeld aan wijsheid en zwijgzaamheid en dus ook aan verandering zoals de wijze man me vertelde. Komen als het winter wordt en vertrekken weer als de lente is gekomen.......en hoewel ze er vandaag niet zijn, liggen er nog erg verse braakballen en is die Lente er dus nog niet.......

Ok, een foto.....pffff.......denk maar niet dat dat gemakkelijk is als je geen telelens hebt en niet 24/7 bij de boom staat. Dit is de allerbeste die ik kan laten zien. Compleet met cirkel en pijl. Je leert heel wat als je blogt!