met Hoofd en Hart en Handen........

Koud en helder......licht en vrolijk.

Daar gingen we.......

Dit Chinees gezegde kwam ik ooit tegen op Pinterest.
Wanneer je met de kinderen  de natuur in gaat, is dit wat je doet.
Je kunt ze de eerste groene blaadjes van het speenkruid laten zien, de knoppen van de eik, of de kievit op het land.........maar zij moeten zelf binnentreden. 

En dat? Dat doen ze  volhoofdig, - hartig en -handig.
Ze vertellen en weten, leren en kunnen, lopen en houden vol. Dappere kinderen met een blij gemoed.

Het was een gouden dag of beter: Een Gouden Dag.

Voor de woorden moet je vandaag bij haar (klik) zijn, ik volsta met de plaatjes. Fijn dat je mee was Hannah!

In stilte lopen om over je Allerfijnste dag na te denken. Een vlonderpad langs het Deurzerdiepje.
Daarna mochten ze die dag beschrijven aan het kind dat naast hen liep. Ik luisterde in stilte. 

En dan.....ineens......KIJK! ('Ze zijn tam hoor juf, ze staan hier altijd'..........en toch voelde het als een cadeautje.)

Juf.....kijk, is dat een echte vos geweest? Al die aandacht voor de vos (heel goed kijken), maakte dat de hond ook kwam kijken. Ze vonden het een prachtig beeld. Hadden wij dat zo opgemerkt? Ik in elk geval niet.                 

Het laatste stukje werd door sommigen als pittig ervaren. Zou het hebben geholpen dat we de meters geschat hebben en minstens tot 400 hebben geteld? Toen waren we er  (bijna!)

Van breien is het niet gekomen........