Ik kreeg het mee van mijn vader, het was van mijn moeder geweest.
Zij had voor haar opleiding tot kleuterleidster een 'vouw-werkjes'-boekje moeten maken.
Of ik er nog iets mee kon.
Tja, als wij wat willen, googelen we even en vouwen we hoppekee zo een mandje of vogel op Japanse wijze. Dat was toen niet. Je vouwde bakjes, kleerkasten en strandstoelen en daar maakte je een werkboek van.
Al bladerend zag ik dat ze er in 1959 een huishoudboekje van gemaakt had.
Alles nog in guldens.
0.70 kostte de tandpasta, ob was 1.25...en lippenstift was 2.25 (GULDEN hè?)
Ineens zag ik iets anders......
Mijn moeder wilde persé niet in het wit trouwen, ze vond zo'n bruiloft zowiezo veel te veel gedoe en dat ze in de krant kwamen (omdat zowel de klas van mijn moeder als die van mijn vader op de trappen van het gemeentehuis stond) vond ze te zot voor woorden.
Dit vond ik:
De prijs van haar trouwjurk en toebehoren. Het duurste was brocaat voor fl 121,50.
Wit met zilver was het en de velours was donkergroen.
Dat brocaat bestaat nog steeds, het was vernaaid tot verkleedrok voor ons en later voor mijn kinderen.
Onlangs heb ik het verknipt om er een tas van te maken.
Voor fl 295,80 was ze helemaal klaar. Een koopje toch?
En hoe ze eruit zag?
Dat zijn dan zomaar cadeautjes die je vindt. Uit een tijd dat ik nog niet eens bestond.
Ik was er blij mee.........
Dat is zo mooi! Daar zijn eigenlijk helemaal geen woorden voor...
BeantwoordenVerwijderenPrachtig..een glimp in het verleden. Prachtige foto van je ouders!
BeantwoordenVerwijderenDit zijn de mooiste dingen, prijsloos, maar niet te betalen herrinneringen en idd wat een prachtige foto van je ouders.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi, goed bewaren hoor dit schriftje! zomaar ineens een glimp uit het verleden, prachtig! Groetjes, Marieke www.threeforaparty.blogspot.com
BeantwoordenVerwijderen