Na de verhalen in de zaal en het eerste begin in de klas hebben we ballonnen opgelaten op het plein.
Dat bedenk je dan voor de vakantie, maar als de eerste schooldag veel dreigende luchten heeft en regen voorspelt, wordt het ineens extra spannend.
De ballonnen kwamen, wij keken van tijd tot tijd op buienradar en raad eens wat.......
om 12 uur zou het droog zijn. Niet lang, maar net lang genoeg om de ballonnen op te laten.
Kaartjes eraan, allemaal naar buiten.....woordje gesproken, bewolking nam toe.....
Allemaal goed staan zodat de ballonnen niet in de bomen zouden waaien.....
1, 2........3! Daar gingen ze. Het ging mooi en goed en hoog ineens en prachtig en ooooooooooooooo en aaaaaaaaaaaaaa........
Er was één kleuter die weigerde, pertinent. Die ging zijn ballon ECHT NIET loslaten. Om 1 uur vertrok hij naar huis, ballon nog steeds in zijn hand.
Een uur later regende het pijpenstelen. Wij hadden geboft.
Vandaag stond er een kind bij de deur. Hij had een zakje bij zich. Met heel veel kaartjes.
Een boer in Nooitgedacht had de ballonnen voorbij zien komen, hoog in de lucht.
Een prachtgezicht was het geweest.
Maar ineens kwam de regen met bakken uit de hemel......
en de ballonnen ook.
Hij is naar buiten gesneld en heeft alle kaartjes opgeraapt.
Zoveel prikkertjes passen er niet eens op de landkaart die in de gang hangt.
Nooit-gedacht.
Wat een plek voor een ballon om te landen, wie had dat ooit gedacht?
Zou er één zijn die de regenbui te snel af was?
Die hoog, hoger hoogst vloog en misschien wel landt in
Borger.....Buinen...... of zomaar de grens over?
Ik zit te kijken op de kaart.
De eerste plaats in Duitsland zou Niederlangen zijn.
Hé, volgens mij woont daar de oma van L. die net een dag bij ons op school zit.
L. van Goed Gemutst. Dat zou toch wat zijn?
Gewoon, bij haar in de tuin....een draadje met een kaartje, hangend in de boom.
En stel nou toch dat dàt net het kaartje van haar kleindochter L. is....
Die ballon is dan al lang biologisch afgebroken, want daar hebben wij natuurlijk wel voor gekozen.
 |
| Deze foto vind ik dan weer leuk, omdat je het labyrint op het plein ziet....en ik zie mezelf, maar dan moet je wel heel goed kijken. En de troep die ik alweer op mijn bureau verzamelde zie ik ook...... |
Vandaag zag Lief een gele ballon, hier ergens op een akker..... Zal morgen eens gaan zoeken! Nee, dochter had een blauwe.....:-)
BeantwoordenVerwijderenHannah
Och wat een mooi verhaal, Nooit-gedacht.
BeantwoordenVerwijderenDat zou Oma leuk vinden ;-) En L. ook!! :-) Bijzonder dat er zoveel in nooit gedacht zijn gestrand. Ik ben benieuwd of we nog iets horen. Zo hebben wij vroeger (mijn zus en ik) een ballon opgelaten die tot Bremen kwam! Met die aardige mensen hebben we nog steeds contact. Kan erg bijzonder zijn! L. had een paarse zei ze....Ik ben benieuwd!
BeantwoordenVerwijderenNooitgedacht, wat bijzonder, en wat leuk dat die boer ze kwam brengen. Wij hadden een paar jaar geleden een wedstrijd op mijn werk. Er werden veel ballonnen opgelaten, waaronder ook mijn kinderen. Binnen een week ontvingen we een kaartje terug, die van Yuna, de mensen die hem vonden, vonden de ballon 12 uur nadat wij hem hadden opgelaten, in Polen! Verder is was er geen enkele terug gekomen.
BeantwoordenVerwijderen