woensdag 28 januari 2015

Grootmoeder.





Het is inmiddels alweer een jaar of 15 geleden dat deze foto gemaakt werd.
Op het moment van maken wist ik niet dat het de laatste foto zou zijn die er van mij en de kinderen gemaakt werd terwijl wij nog een gezin waren met een vader, moeder en drie kinderen.
We waren in Frankrijk en zwommen eindeloos in de Brette.

Het jaar erna was ik een alleenstaande moeder met een volle baan en nog altijd die drie kinderen.
Het was hard werken en zeker in het begin niet altijd leuk.
Soms dacht ik dat ik het niet zou redden, maar door het bijspringen van opa en oma lukte het toch altijd maar weer.
Terugkijkend kan ik me niet voorstellen dat het anders gegaan zou zijn. Het is goed zoals het is en ik had toen niet gedacht dat ik dat ooit zou zeggen.

Nu zijn ze groot. 
De middelste moet nu werkelijk gaan afstuderen, de jongste zit   nog middenin zijn studie.
De oudste.....ach die oudste, je ziet hem hierboven, hij was toen drie.
Hij is bijna 27 en wordt in augustus Vader. Samen met zijn Lief...........
Wat vliegt de tijd, de Kringloop van het Leven.
Zoon wordt Vader, Moeder wordt Oma.
Tot drie jaar geleden zag ik bij het woord Oma vooral mijn moeder voor me.
Nog een poosje.......en dan ben ik het.



Hoe dat voelt? Ik kan me er nog weinig bij voorstellen, behalve dat je ergens toch voelt dat er een nieuwe mensenkind op de wereld gaat komen, dat via mijn kind  met mij verbonden is.
Tegelijk zijn er mensen om dat kind heen die dezelfde titel zullen dragen, opa en oma......die in dezelfde lijn met dit kind verbonden zullen zijn als ik. Dat is toch een gekke gedachte, ook omdat wij  (nog) geen enkele band hebben.
Vanuit het diepst van mijn wezen voel ik dat er een kind geboren gaat worden dat me niet onberoerd zal laten, maar hoe het me zal beroeren......ik ben vol verwachting, laten we het zo maar zeggen.









zondag 25 januari 2015

Brei een omslagkleedje......

Heb je zin in breien?
Ik wel.
Ik zit er he-le-maal  in.
Hoe simpeler, hoe fijner.

Een omslagkleedje breien, dat deed ik nog nooit.
Op een rond-brei-naald breien ook niet.
Tot een maand geleden.




Nadeel van dit breien is dat het in het begin lekker opschiet en naarmate je werk vordert duurt één toer steeds langer.
Voordeel is dat, als je afgekant hebt, je ook meteen klaar bent.
Nou ja, wellicht nog een randje, draadje of een knoopje, maar toch.

Dit patroon zag ik veelvuldig op Pinterest, mijn versie heb ik van een patroon van Wolhalla. Zij zeggen dat ik het niet mag publiceren zonder toestemming....maar behalve dat de ideeën voor het gebruikte garen door hen zal zijn bedacht is het werkelijk niet hun patroon.
DIT is een soortgelijk patroon van Ravelry en DIT is er nog één. Allebei gratis te downloaden.
I

Het is in het begin even tellen, maar ben je door die eerste toeren heen, dan gaat het vanzelf.
Wat een heerlijk werkje.
Je Begint met 5 steken en eindigt met tja, een steek of 400?

Je kunt het alleen in rechten breien, averechten, een paar gaatjestoeren er tussendoor of een spontane afwisseling tussen dit alles.




In eerste instantie breide ik op twee naalden, maar toen het aantal steken te groot werd nam ik een rondbreinaald. Daar moet je in dit geval natuurlijk niet op rondbreien ;-), maar wel gewoon heen en weer, anders fabriceer je een kokervormig geval.....
Rondbreinaalden, ik zeg het eerlijk, ik kan er slecht aan wennen.



Ik breide van eigen gesponnen en gekleurde wol, pen  4,5 en heb er een picootje langsgehaakt tot slot.



Ooit deden we hier thuis een Werkavond 'Noordzeesteek'. Mochten er mensen zin hebben dit te leren........Laten we dit een 'Heidekleedje'  noemen.
Workshop Heidekleedje breien doen?
Een vrouw of 10 past wel  rond mijn tafel.
Het is wel fijn als je al een rechte van een averechte steek kunt onderscheiden, maar verder?
LEUK!



donderdag 22 januari 2015

Nieuw.



Een gebed, meegenomen door de wind............

Met mijn voeten op de aarde, met de zon in de rug
groet ik jullie!

Hallo!

Een nieuw jaar en vol goede moed  bewandel ik mijn pad.
Mijn huis is gewit, de kussens zijn geschud en het sneeuwde wat.
Er waren koude dagen en soms kostte het moeite warm te worden.
Het tij lijkt gekeerd, ik heb er weer zin in.

Lopen jullie mee?