Binnen en buiten.

Buiten is het heerlijk. Hoewel de dag fris begint, warmt het snel op en kun je in de zon heerlijk zijn.
De sla komt op (dinsdag gezaaid)  het Kaukasische vergeetmenietje bloeit al, en de Krent staat op het punt om dat ook te gaan doen.....

Het leuke aan deze vergeet-me-niet vind ik dat het een vaste plant is en dat het blad na de bloei ook prachtig is. Hartvormig en sappig. Voelt'ie zich op zijn gemak in je tuin, vind je hem overal terug.

De sla laat duidelijk zien dat ik een rommelige zaaier ben.

En de krent....maar heel even mooi vind ik.

Wat betreft binnen...... het huis.......

Hoe doen jullie knutsel-vrouwen dat?
Hoe houd je het een beetje overzichtelijk?
Kan het bij jullie ook het ene moment netjes zijn om na een uur rond te kijken en het idee te hebben dat er een explosie heeft plaatsgevonden? Ik vind het maar lastig om de boel op orde te houden. Was ik er gisteren nog van overtuigd dat mijn huis ineens groter was, vandaag weet ik dat niet zo zeker.

Op mijn lijstje stond het breien van slofjes....Na één slofje leek de noodzaak er ineens niet meer.
Het patroon klopte niet helemaal (hoe kan het, ik heb er zoveel gebreid), vond ik ze te iebel en te klein en te dun. Het blijft dus bij één slof........en dus: volgend project.


Ik heb veel gesponnen de laatste maanden, maar daarvoor had ik het jaren niet gedaan. Het was dus even zoeken naar de juiste dikte. Die eerste wol heb ik nu weg-gebreid.
Mijn spinstoel wordt nu een echte spinstoel, met kussen van eigen breisels. De ophanglusjes moeten nog en dan kan ik de stoel heel zacht-groen schilderen. (zou die Annie Sloan van Lupineke daar ook goed voor zijn?)

Project volgend was een tasje. Met schelpen en houten kraaltjes, bandje uit de erfenis van mijn moeder en een voering. Ik hou van dat pannelapjes-motief. Het geeft volume en je hoeft er niet heel hard bij na te denken. 

De hele familie hier kijkt een beetje moeilijk als ik aan het zoveelste tasje bezig ben 

Misschien dat ik dan ooit toch maar iets van een winkeltje moet beginnen. (of een marktje zo hier en daar....dat lijkt me serieus leuk, maar pfff, dan heb ik weer te weinig). Wellicht zijn er anderen die net zo denken. Kunnen we onder een gemeenschappelijke naam niet iets doen? Wolmarkten genoeg in Drenthe.

Zo af en toe met een stel een markt 'doen'. Lijkt me leuk.

Goed, een blog zonder kop en staart.....zo'n dag die vol geknutseld en geklooid wordt. Beetje in de tuin, beetje naar de moestuin en het fijnste moment vind ik dan eigenlijk als we in de moestuin op een boomstammetje zitten en een appeltje eten, minutenlang naar een hommel kijken die een plek zoekt om haar eitjes te leggen, of we alleen maar naar de wolken kijken die traag aan ons voorbijtrekken. Tussen alle actie door niks doen, daar geniet ik dan het meest van. 

Terwijl ik zo naar de wolken kijk, vind ik ze ineens lijken op een net geknipte vacht wol, de knipkant zeg maar........

Het is zondag. Morgen begint de laatste week voor de meivakantie. Veel activiteiten en veel organiseren.

En dus, het hoofd uit de wolken, schriften op tafel en voorbereiden.