Onze koningin.

www.nrc.nl

In januari hadden wij een periode taal.....over het zelfstandig naamwoord, het bijvoeglijk naamwoord en het werkwoord. Voor de handigheid leren ze bij mij dan meteen het lidwoord en vervoegen we ook al wat werkwoorden. Dat doe je uitgebreid in de vierde klas, maar het is toch wel handig dat de kinderen alvast het hele werkwoord kennen en een paar vervoegingen. (hele werkwoord: kopen, vervoeging: ik koop.......)

Nu was het vroeger zo (ik zeg maar vroeger, omdat ik het niet meer van deze tijd vind ;-)) dat je dat woordbenoemen koppelde aan het Paradijs.
Adam vertelt aan Eva wat hij ziet. 'Kijk, een boom'.  En Eva kijkt en zegt: 'Een mooie boom'. Adam- woorden zijn dus de zelfstandige naamwoorden en Eva-woorden de bijvoeglijk naamwoorden. In deze tijd vind ik dat je dit soort dingen niet meer leert aan de kinderen, los van het feit dat Adam daarmee zelfstandig zou zijn en Eva dus ietwat bijvoeglijk.
En dus leerden wij ze in de Kinderboekenweek, toen we een eiland maakten en daar over wandelden. En we noemden de woorden gewoon zelfstandig- en bijvoeglijk naamwoorden.

Werkwoorden kwamen daar in januari bij en het lidwoord ook........

En toen......toen vertelde onze Koningin dat ze zou aftreden.
De kinderen in de klas waren er vol van (en dat verwachtte ik niet)

We maakten een woordweb rondom Beatrix. Waar denk je aan? Lakei, troon, kroon, jurk, koets..........

De kinderen maakten een verhaal waarbij ze bij alle zelfstandig naamwoorden ook een bijvoeglijk naamwoord moesten schrijven en de verhalen waren ronduit aandoenlijk.

Iemand zei me dat de koningin ze eigenlijk zou moeten lezen en dus hebben we ze in een boekje verzameld, maar dat was een hele klus.
Wanneer je weet dat je werk naar de Koningin gaat, word je zenuwachtig. Daar kwamen we al snel achter.
Er waren aardig wat kinderen die opnieuw begonnen, een foutje maakten of hun tekening niet mooi vonden. Daardoor nam de hele onderneming al snel twee weken in beslag.

Keesje (zo heet hij niet maar ik noem hem zo) was ziek geweest in die tijd, maar op het laatst kreeg ook hij het voor elkaar. Binnen een dag was zijn werk af en omdat ik druk was met werk van anderen schoof hij het tussen het ingeleverde werk.

Nu is het belangrijk voor het verhaal te weten dat de familie van Keesje al een poosje ziek was en moeder me net had verteld dat niets vanzelf ging thuis. Iedereen was mopperig en het liep allemaal niet.

Afijn, bij thuiskomst kreeg ik al snel in de gaten waarom Keesje niet in de rij had gestaan met zijn werk.
De brief aan de Koningin ging als volgt.

Koningin.
Dank U wel voor Uw toespraak. Ik vond het een prachtige toespraak maar niet heus.
Wat moet een klein landje als Nederland trouwens met een Koningin?
Keesje.

Daarbij had hij uit zijn hoofd de landkaart van Nederland getekend met zo hier een daar een hoofdstad. Lieuwarden bijvoorbeeld en Zeelant.........Tja, en toen?

Keesje en ik hebben eens om tafel gezeten en ik vroeg hem of hij blij zou zijn met zo'n brief als hij de Koningin zou zijn. Dikke tranen welden op in zijn ogen.



In overleg hebben we besloten de brief niet te sturen en gewapend met de Atlas heeft hij een ochtend op de gang zitten werken aan een goede landkaart, want dat vond ik een prachtig idee. 'Graag zonder fouten Kees!' zei ik terwijl ik in de klas verdween. Ik heb nog nooit zo'n mooie landkaart gezien. Het bleef tussen ons, de klas heeft hier geen weet van.


Volgende week vrijdag vieren wij de Koningsspelen. Natuurlijk weer net anders dan anders.....gezellige Oud-Hollandse Spelen op het plein met groepjes van kleuters tot en met klas 6. Als het goed is komt de Koningin ook even langs....in een bakfiets.
Tijdens een vergadering hebben we als cadeautje een afzichtelijk grote beker gekozen als cadeautje voor de kinderen. Met Maxima en Alexander in rood-wit-blauw-oranje en een gouden kroontje.

 Ze krijgen hem gevuld met oranje mandarijn en wortel. Niet vertellen aan de kinderen hoor! Geheim.........