Weinig kleur, voldoende schoonheid.

Soms zijn er van die dagen.

Dan ben je zelf niet zo vermoeid, maar voel je het aan mensen om je heen.

Hoor je een slecht bericht over iemand die je graag mag.

Spreek je iemand voor wie de winter te lang geduurd heeft en voel jij dat ook steeds, maar net op dat moment even niet........

En dan is er niets dat je kunt doen om de zon de laten schijnen, terwijl dat is wat je het liefst zou willen.

En dus een collage met weinig kleur, maar met voldoende schoonheid.

En terwijl ik  dan zo bezig ben, vind ik weinig kleur ineens ook prachtig.

Prop ik er ook nog maar een foto met een bloempje bij.

Een boeddha die een heel klein beetje zon vangt.

Een boom waarin je welhaast zou willen schuilen (alsof je terugkruipt de moederschoot in ;-))

Glashelder ijs, van een mooie wandeling.

Een akelei die zomaar tussen tegels vandaan piept.......

En hoop ik ook dat de zon weer schijnen zal. Voor iedereen. Van binnen en van buiten.

(eerder geplaatste lente-collage)

Heb geduld, het komt het komt........en in de tussentijd?

Ik heb ooit een verlanglijst moeten maken. Op een cursus. Opdat de zon innerlijk opnieuw zou gaan schijnen zeg maar.

Met wensen klein en groot. 

Dat is lang geleden.........maar ze kwamen allemaal uit. (Nou ja, bijna allemaal. Dat huisje aan zee met een veranda en een kacheltje niet....en o ja, die strandwandeling op een schelpenrijk strand in Portugal ook niet) En weet je waarom?

Omdat je dat hele wensenlijstje op een zichtbare plek moest hangen.

Op de deur van de koelkast ofzo.

Zodat iedereen het zien kon en jij zo af en toe ook een wens van jezelf in vervulling kon laten gaan.

Zullen we een verlanglijst maken? Wie doet er mee? Uitbundig en met veel foto's? Heel precies, zodat duidelijk is wat je bedoelt?........Wie weet gaat er wel eerder een wens in vervulling dan dat jij bedenken kunt.