Veerkracht en ouderschap.

Een verslag.

Afgelopen week:
'Ja, leuk mam. Dan kom ik vrijdag en kunnen we zaterdag samen koken en voorbereiden'.
'Lijkt me gezellig kind!'

Donderdagavond:
'Hoi mam, ik moet vrijdagavond tot half 10 werken, dus ik denk dat het beter is dat ik pas zaterdag kom.
Eet ik even een broodje met de jongens en kom ik rond het middaguur. Goed?'
'Lijkt me gezellig kind!'

Zaterdagmorgen, een WhatsApp naar Lief:
'Hé, ik wil rond enen even winkelen in Assen, hebben jullie zin om mee te gaan? Kan ik daarna met jullie meerijden naar huis'.
'Had ons gezellig geleken kind, maar we zijn aan het koken en bakken taart'.

de voorbereiding

de taart

Even later:
'Change of plans......Zus. wil ook winkelen, we willen even nieuwe kleren kopen. We nemen de trein rond drie, bellen als we gehaald moeten worden. Goed?'
'Ja natuurlijk joh....neem je tijd'.

de salade

Telefoon van M:
'Joh mam, we realiseren ons dat dit het weekend voor Sinterklaas is.....dan moet je niet in de stad willen zijn toch? We nemen de trein van half 4, kom je ons dan halen?'

Even later, zoon buiten adem aan de telefoon:
'Hé mam, we hebben de trein gemist. We zijn een kwartier later hoor!'
'Goed jongen, we staan er'.


Om 4 uur stipt staan wij aan het station. Kus, kus...hoi,.....fijn en blij......hé opa..leuk dat je mee bent!'

'Eh...weten jullie hoe laat O. dan komt?' vraag ik.
'Ja, hij zou er om 5 uur zijn'weet P. me te vertellen......

Thuisgekomen gaat de telefoon:
'Hé mam, ik kom iets later dan de bedoeling was, ik heb net de jongens afgezet in Meppel en ben nu onderweg.'
'Hoe laat was dan de bedoeling?' vraag ik (en voel ineens een blogje opkomen ;-))
'Nou ja, niet later dan 5 uur had ik toch gezegd?' (eerlijk? ik weet het niet meer.....)

Rond half 6 zitten we aan tafel, feest en taart en cadeautjes en zingen.
Het belooft een heerlijke avond te worden.

De soep gaat op het vuur en de jarige komt de keuken in:

'O mam, M. (vriendinnetje van de jarige) moet tot sluit werken en komt dan met de bus!'

Afijn, de fles gaat open, de soep van het vuur en de nootjes komen op tafel.

Lief en ik bespreken de dag voordat we in slaap vallen en komen tot de conclusie dat we af en toe jaloers zijn op het 'laat maar komen, zoals het komt'  van de jeugd. Het blije van het 'change of plans'-gevoel. Het niet voelen van tijdsdruk. Dat willen wij ook weer voelen. Hoe gaan we dat aanpakken? Kunnen we dat nog? Een uitdaging lijkt het ons, maar ergens de komende weken plannen we zo'n weekend. Want dat moet je wel plannen natuurlijk........

Inmiddels is het zondagmorgen vroeg. Wij gingen rond 12 uur slapen, zij gingen toen nog een spelletje doen.
Kijk.....(bij mij moeten ze in de woonkamer slapen als ze allemaal thuis zijn) en dan voel ik ineens een enorm 'change of plans'-gevoel opkomen. Iets met een ochtendwandeling. NU, METEEN......Voelen jullie 'm ook?

de kinderen

Een fijne zondag!