Een nieuwe wereld: De Morgenster!

Kerstavond rijden wij met voorgerecht naar zoonlief in Wageningen.

We pikken Majlis op, Pontus moet tot laat werken en kan er niet bij zijn..

Nee, Majlis zal die avond nog doorrijden naar Driebergen om met vriend op pad te gaan.

Op Kerstavond......

Ja, je denkt aan Nachtmis, samenzang en meer van dat soort dingen. Wat mooi dat ze zo op Kerstavond dingen ondernemen.

We eten heerlijk, het is knus en gezellig in dat maffe anti-kraak-pand waar Olle woont.

Wat een verschil met weken geleden. Nu woont er een vrouw bij hem. Hij had het al leuk, maar met bloemen, kaarsjes, tekeningen, spinnewiel en breiwerk ziet het er gewoon anders uit.

Wij rijden terug naar Oosterbeek, slapen daar en vertrekken al vroeg naar Rolde om daar alle kinderen, aanhang en mijn Vadertje te ontvangen.

Net op tijd zijn we, om de appeltaart op temperatuur te laten komen.

Mijn vadertje komt toch maar mooi weer gereden van Twente naar hier.

De kinderen komen of worden van het station gehaald, Plezier is er. Wat heerlijk dat zij er bij is. Nooit kende ik iemand met een passender naam dan zij.

En dan komen de tassen en de bloemen......de slaapzakken en de matjes, het eten en de Champagne.

En nu kom ik terug op de titel.....Een Nieuwe Wereld.

Majlis en haar lief waren dus op pad geweest op Kerstavond. Nee, geen Nachtmis.......zij waren de supermarkten rondom Driebergen afgeweest.

Vuilnisbakken nalopen........Kerstavond is een goede avond om dat te doen weet Majlis'Lief.

En dus heb ik een vaas vol bloemen, eten we een heerlijk soepje met bouillon getrokken van biefstuk uit een container, aangevuld met louter biologische producten (;-)) en horen we verhalen over sapjes, blikken soep en de wereld aan eten.

Zoon Olle doet ook een duit in het zakje. Vertelt hoe ook zij dat doen en ineens komen er ook pakjes sap op tafel. Vertelt hij hoe een vriend shampoo nodig had en zooooooo hoopte dat dat in een afvalcontainer zou zitten. En ja hoor, bij hun skip-tocht, drie flessen......Die vriend leeft al een jaar uit afvalcontainers. Koopt af en toe wat groente bij, maar dat is het dan ook.

Ik hoor het aan, verbaas me en moet er ook om lachen. In vuilnisbakken bij supermarkten kijken om daar spullen uit te vissen die op de datum zijn of bijna over de datum. 

Niet omdat je anders niet zou kunnen leven, maar als sport en omdat je het niet eens bent met de verspilling.

Ik kijk naar mijn rozen en geniet er dubbel van. Bijna had nooit iemand van deze rozen genoten.

Dumpster diving heet het.......of skippen.

Het heeft een naam en het is te lezen op Wikipedia.

Mijn kinderen doen dat dus, ik had geen idee.

Is vuilnis nog van iemand, of heeft iemand er al afstand van gedaan?

Met andere woorden: is het diefstal of niet?

In een aantal gemeenten is het verboden, maar het is een schimmig gebied. 

Iemand die aan skipping doet heet een 'Morgenster'. 

Dat vind ik dan meteen een antroposofisch verantwoorde naam. Het zou de naam van een kinderopvang kunnen zijn, of van een natuurvoedingswinkel.

Het schijnt dat je in sommige gemeenten een vergunning kunt aanvragen om legaal vuilnisbakken af te struinen, de Morgenster-vergunning. Majlis'Lief  wist dat niet, maar gaat er werk van maken.

Het lijkt hem geweldig om zo'n vergunning te hebben.

En verder? De meiden hebben lichtjes gemaakt, Majlis was ziek en lag veel op de bank (dat was misschien het enige minpunt. Tijdens het dumpster diven voelde ze het al aankomen).

We sjoelden onze jaarlijkse sjoelcompetitie en dronken op het leven, op dat wat we hebben, missen en wensen.

Vannacht hebben ze hutje mutje in de voorkamer geslapen. Het was een feestje om zo met elkaar te zijn. Met opgroeiende kinderen wil de samenstelling van de 'familie' nog wel eens veranderen, als je begrijpt wat ik bedoel, maar deze samenstelling was harmonieus, gezellig, sfeervol en mag zo wel blijven. Wat een leuk stel zo met elkaar.

En het feestje gaat  morgen voor hen gewoon verder. Dan trekt het hele groepje weer naar Wageningen voor een spelletjes-avond. Met Oud en Nieuw zullen ze elkaar ook weer opzoeken. En ja....Plezier gaat overal mee naar toe. Het is mooi om te zien hoe ze dat doen, samen feesten en delen en het allemaal zorg draagt  voor elkaar.

 En hoewel Majlis dus met en zonder dekentje op de bank lag en er rondom haar bloemenlichtjes groeiden, werden er ook spelletjes gedaan, veel spelletjes. 

Vanmorgen werd alles weer ingepakt om huis- of anderwaarts te keren......

Nee, geen schema of eindtijd.......en dus maar weer soep en brood en koffie en chocola.

Nu is alles weer uitgevlogen, elders afgeleverd en zijn we met zijn tweeën.

Stiekem rijden we even langs de supermarkt in ons dorp.........We zoeken de containers....zullen we?

Het huis is stil, de bank is weer van ons en we genieten samen na.

We zijn een goed team samen, concluderen we.

En Morgen???

Dagje sauna...

Wat een drukte!