Er was eens een juf met zelfmedelijden.
Zij vond dat zij alles alleen moest doen en ook dat de mannen om haar heen wel heel erg op haar leunden.
Dat deden zij niet hoor, maar zij vond van wel.
Dat zij wel het aller-alleenst was en overal om moest vragen, dat vond zij knap lastig.
Op een ochtend bedacht zij dat ze nog langer naar haar klimroos kon kijken, maar dat nu toch werkelijk een balkje tussen twee muren gemaakt moest worden, zodat het roosje zorgeloos verder kon groeien.
En het moest NU.
En je raadt het al.....er was niemand om te helpen.
Langzaam werd de juf kwaad.
Zij toog naar de winkel op de hoek om een balk te halen.
Zij legde boor, pluggen, schroeven klaar.
De waterpas en de zaag. Zij liet er geen gras over groeien....
haar zelf gekochte schroenven-draai-ding.....
en ze klom op de kruk.
Beugel links aan de muur en rechts, 4 gaten, 4 pluggen,4 schroeven.....
Balk op maat en er tussen klemmen.
Hoe moeilijk kon het zijn.
Een eitje......
Maar ze had geen rekening gehouden met het weerbarstige roosje......en het hing in haar kleren, in haar handen en in haar armen.
Langzaam groeide haar ergernis en toen......
toen lette ze niet op en zette het krukje met één pootje in het mulle zand.
Ze klom er op......het pootje zakte weg .....
en binnen een seconde rolde zij languit op de grond, het roosje viel over haar heen.
De zorgvuldig opgekweekte stokroos besloot om uit solidariteit ook te knakken en er bij te gaan liggen.
Daar lagen zij met zijn drieën......twee van hen hielden zich stil, maar de juf......
Haar vocabulaire is groot....gelukkig was het vakantie.
Maar hey! Het balkje hangt.......de zon schijnt en de bloemen bloeien.
Het roosje geurt en de stokroos doet zijn naam eer aan....hij heeft een stok nu.
Nou, daar moet ik heeeeel hard om lachen.....
BeantwoordenVerwijderenarme stokroos :-)
Hannah
Oh nee wat een tuindrama. Prachtige foto's.
BeantwoordenVerwijderenOoooooooh, hilarisch! Kon je er zelf ook een beetje om lachen?
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto's! Groetje van Titia
Ja, natuurlijk. Die val herinner ik me amper. Ik hoop dat het een beetje charmant was, want de buurman was aan zijn stoepje aan het werken en die moet het gezien hebben.
BeantwoordenVerwijderenIk vloekend en tierend met een roos op mijn rug... Ik lachte wel pas toen ik met het zweet op het hoofd de boel voor elkaar had hoor.Eerlijk is eerlijk.
ooh wat een verhaal!!
BeantwoordenVerwijderenO jee..daar lag je dus (met je stokroos).
BeantwoordenVerwijderenGelukkig heb je er een leuk verhaal aan over gehouden en...het balkje hangt!
Groetjes
Oh geweldig: 'twee van hen hielden zich stil'. Maar nu mocht je echt wel even medelijden met je zelf hebben.
BeantwoordenVerwijderen