Papier scheppen.

In de derde klas wordt er aandacht besteed aan de ambachten.

Dat is niet omdat we graag ietwat klompen-danserig doen, maar omdat iemand die een ambacht beheerst een lange weg heeft afgelegd. Vroeger was dat vaak door eerst gezel te worden en pas na een lang traject 'meester'. Door veel te oefenen maak je je iets eigen. Of het nu om de glasblazer, klompenmaker of smid gaat. Of het vak van molenaar of bakker. Door je te verdiepen in een ambacht, zoek je verbinding met de aarde (wol, ijzer,hout, graan) en zet je het materiaal naar je hand. Een verbinding met de aarde dus.

En dat is belangrijk, zeker in deze tijd waarin kinderen soms niet eens meer schijnen te weten waar de melk vandaan komt.

Vorige week heb ik ze verteld over de historie van het papier scheppen en vandaag deden we het ook.

Het was frisser dan gedacht, maar we deden het toch buiten. 

Veel oud papier is vorige week door de papier-versnipperaar gegaan en na een nachtje in een emmer water heb ik mijn oude keukenmachine gebruikt om het tot pulp te maken. Een emmer vol.

Wat heb je allemaal nodig voor het maken van papier op briefkaartformaat?

Om te beginnen natuurlijk papiersnippers die je na een nacht weken vermaalt tot pulp. Krantenpapier bevat al heel veel inkt, ik gebruik gewoon mislukte foto-kopieën. 

Raampjes zoals hiernaast afgebeeld. Het zijn er twee op elkaar.

Het onderste raampje is bespannen met horregaas, het bovenste raampje is alleen een rechthoek van latjes. 

Een grote bak water. Zo groot dat je het hele raamwerkje onder water kunt houden en een schep-beweging kunt maken.

In dat water doe je een paar handen papier-pulp en dat roer je flink door, voordat je schept.

Eenmaal geschept haal je het bovenste raampje eraf en heb je een keurig papje van papier op briefkaartformaat. Dat stort je dan op een keukendoekje....niet hard, maar wel met enige overtuiging.

Even aandrukken en dan voorzichtig het raampje optillen, het 'papier' ligt op je gele doekje.

Daar leg je een nieuw geel doekje op en het proces herhaalt zich. Langzamerhand krijg je een dik pak met gele doekjes waartussen laagjes papier.

Nu had een vader uit de klas van een oude krik een pers voor ons gemaakt. In het verleden dekte ik een stapel doekjes af met een broodplank en dan ging ik er op staan.....nou, dan perste ik er ook heel wat water uit hoor!. Maar nu hebben we dus een heuse pers. De hele stapel doekjes leg je onder de pers en je perst er flink veel water uit. Nu komt het precieze klusje.

 Doekje voor doekje verwijder je  en met een mesje peuter je het papier van het doekje (ik deed dat in eerste instantie, maar een super-handig kind kon het later ook). Dat leg je op een stukje krantenpapier en dekt dat weer af met een nieuw stukje krantenpapier.Langzaam ontstaat een iets droger stapeltje van papier en krant, om en om.....(maar nog steeds heel kwetsbaar papier)
Dan kun je het papier tussen de kranten uithalen en te drogen leggen.

In die fase zitten we nu. Het papier ligt in de klas te drogen en morgen zullen we het keurig op stapeltjes leggen en opnieuw onder de pers doen, zodat het mooi plat wordt.

Natuurlijk heb we de tafel van 21 er even voor het gemak bij genomen....hoeveel papiertjes zijn er voor elk kind? 21,42,63, 84.......

Volgende week herhalen we dit gebeuren, maar dan strooien we op elk papiertje een paar bloemenzaadjes. Kan het zo de grond in.......met papier en al. 

Ik realiseer me dat ik verschrikkelijk bof met ouders die me helpen. De man van de pers maakte ook op mijn aanwijzing de raampjes. Hij had nog nooit papier geschept, maar begreep precies wat ik nodig had. En ja.......zij was er natuurlijk ook bij.

Mocht er behoefte zijn, dan maak ik morgen nog goede foto's van de raampjes. Ik hoor het vast.

Het is een intensief en leuke klus om met de kinderen te doen, maar het lukt je nooit met een hele klas tegelijk en je hebt er echt hulp van iemand bij nodig.

Bij thuiskomst wachtte mij een salade uit eigen tuin....en gewokte spinazie, ook uit eigen tuin. Ik eet het met zoveel aandacht en plezier! Vroeger noemde ik biologische groente altijd groente van een boer met geduld. 'Is dit van een boer met geduld mam?' 'Ja kind, dit is groente van een boer met geduld.'

 Groente dus van deze boerin....met geduld? Mwah, ik kan het wel de grond uitkijken!

Eh....raapsteel, veldsla en spinazie, eerste bladsla, jonge bietjes (die te dicht op andere bietjes stonden) en de eerste kleine stengels regenboog-snijbiet. Kervel, dille, bieslook en peterselie....

Al ben je niet dol op spinazie......dit is toch prachtig?