Onze school. Over zaaien, groeien en oogsten.

Gisteren was het zover.......deel I van de grote eindfinale is afgesloten.
'De inspectie' kwam op school.

Nu lezen een aantal (ex)leerkrachten mijn blog ook en daarvan kreeg ik al wel steunbetuigingen.
Laat ik voorop stellen dat ik vind dat er een schoolinspectie moet zijn hoor.
Maar het is een beetje veel als zij in de één-na-laatste schoolweek komen.

Wanneer je het verschil ziet tussen een inspectiebezoek 20 jaar geleden en nu.....
Opbrengstgericht werken, dat komen ze bekijken. Analyseer je goed, wat zijn je opbrengsten, evalueer je voldoende, is de zorgstructuur oké, de kwaliteit van de klassenleerkrachten.

Ik herinner me nog een bezoek een jaar of tien geleden. Je kreeg punten voor je doorgaande lijn en punten voor de leeromgeving. Op het ene scoorden we onvoldoende (wij kennen immers nog de kleuterklassen en de onderbouwklassen en wij gebruikten geen methodes), op de leeromgeving scoorden we subliem.

Nu kijken ze naar de uitstroom, de Cito-toetsen, de hulpplannen, de zorgstructuur, de HP's, of je wel DIM-lessen geeft.........en of de leerkrachten wel goed les geven (ja hoor, daar kijken ze nog steeds naar)

En we doen het goed. Zo goed, dat ze pas over 4 jaar terugkomen. En hoeveel werk we dit jaar ook verzet hebben en hoe veel het was om alles tot op het laatste moment zo op orde te houden......het is ook fijn om te weten dat we in onderwijsland, gerekend over alle scholen en alle mogelijke vormen van onderwijs een dikke krul en een stempel hebben gekregen. Over 4 jaar komen ze terug......dan zitten de kinderen waarmee ik nu naar de vierde klas ga al op de middelbare school....dat is een gek gevoel.
Wij werken met een team dat voor een deel uit 'oude rotten' bestaat (jaha, daar hoor ik ook bij) en voor een klein deel uit  nieuwe mensen. Vooral de oude rotten hebben een grote omslag moeten maken.
Maar we hebben het gedaan........en daar  ben ik trots op.
Ik ben trots op ons, op onze schoolleider en op onze nieuwe IB'er.....Trots op het werk dat we verzet hebben en trots op de kinderen uit de klas.
Zij bekeken de man die met een stugge blik aan mijn bureau zat te bladeren en te schrijven en geen contact zocht met de kinderen met vragende blik.
Na afloop vroegen ze of hij boos was, want hij keek zo boos. 'Nors' noemde een kind dat en die vlag dekte volkomen de lading (hoewel ik echt denk dat hij dat niet bedoelde).........en ik vertelde dat hij het druk had op zo'n dag. Dat hij waarschijnlijk met zijn oren luisterde hoe het in de klas ging en met zijn ogen in mijn boek zat en dan ook nog dingen moest opschrijven. En dat dat ook wel een beetje veel van het goede was (voor een man dacht ik er in stilte bij).......en dat hij vast niet boos was, maar heel geconcentreerd. En dat ik aan zijn blik bij het afscheid zag dat hij vond dat we het goed deden met zijn allen. Gerustgesteld gingen ze weer aan het werk. Zij wel........

Thuisgekomen ben ik naar mijn tuin gegaan om sla en bloemen in alle soorten en maten te plukken.
Aardbeien te oogsten en mijn planten te vertellen dat ik vind dat ze het heel goed doen. Dat ze er prachtig bij staan.
Naar de slager voor een dikke biefstuk en naar de supermarkt voor slagroom en we dekten de tafel met bloemetjes en kaarsjes. Ik bedacht hoe opbrengstgericht ik in mijn groentetuin ben, maar ook oog heb voor een prettige omgeving. (naast groente bloeien er vele blommetjes). Dat ik nog moet werken aan een doorgaande lijn en dat ik wellicht een HP moet maken voor mijn kapucijners.















Rond 6 uur kregen we een mailtje: 'Het is gelukt, we hebben een basisarrangement!!'

Ik heb Pontus complimenten gegeven, mijzelf complimenten gegeven, onze schoolleider en IB'er complimenten gegeven en vandaag? Vandaag ga ik glimlachen tegen iedereen en deel ik complimenten uit.
Want dat heb je dan ook weer even helder op het netvlies na zo'n bezoek: Een glimlach en een compliment.......wat kan dat toch heerlijk zijn!