De zon van binnen!

Vandaag voelt het een beetje als 'the day after'.

Gisteren was ik op de Lentemarkt met mijn spinnewiel.
Zittend op een stoel voelde ik me bijna een soort van Sinterklaas. 'Vrouw Holle' meldde iemand (tsssss).........
Oud-ouders, ouders van nu......grote en kleinere gesprekken.
'Welke klas heb je nu?' Alweer de derde? Och jee, de tijd vliegt...... Hoe lang geleden is het ook weer...o ja, 10 jaar hij is nu 22'.
Gesprekken met ouders van de toekomst, zittend tussen de ouders van nu en nu.
Ineens zag ik een bekend gezicht. Zij zat bij mijn oudste in de klas. Ze was er met haar dochter van anderhalf en haar dochter van vier. Nee, die van vier had zij niet gebaard maar wel gekregen zei ze. Het was de dochter van haar vriendin. Zij was overleden.'Niet gebaard maar wel gekregen'. Ach, zulke wijze woorden. Nog maar 26 en al een leven achter zich.
In haar herinnering was ik twee jaar haar juf geweest. Dat was helemaal niet zo. Ik viel wel regelmatig in, vooral in haar klas.Gek, hoe herinneringen wáár zijn in het hoofd van degene die het zich herinnert.

En dan vandaag.........de zon dan maar van binnen zoeken.

Het doel van vandaag is om alle spreuken netjes in de getuigschriften te schrijven en dat gaat lukken.
Ik ben blij met de beelden die ik gevonden heb. Zo hier en daar moet nog iets geschaafd, maar de beelden kloppen. Over David die Goliath verslaat, de boer die nooit zou zwoegen als hij niet het heilig weten heeft dat hij eens zal oogsten en over de kinderen van Kaïn......

Ik weet nog goed dat ik het verhaal van Kaïn en Abel vertelde en de schok die dat bij de kinderen teweeg bracht. Kaïn die als slechterik wordt gezien omdat hij zijn broer uit jaloezie en afgunst doodt.Wel per ongeluk, maar toch. Maar was Kaïn nu zo slecht? In eerste instantie vonden de kinderen van wel, maar als je dan het gesprek ombuigt en het over het goed en kwaad in ieder mens hebt.......dan stellen ze hun mening bij. 'Hij kende zijn eigen kracht niet juf!' Wat een waarheid en wat een taak in het leven, je eigen kracht leren kennen, ontwikkelen en soms ook beheersen. Derde klas, de ambachten, huizenbouw en boerderij.....het klopt na bijna 100 jaar nog steeds (grotendeels zeg ik er bij, maar dat betreft dan zaken als het tempo waarin klokkijken, omgaan met geld en geletterdheid geschiedt).








Tussendoor mail ik wat te heen en te weer en zaai ik winterprei, peterselie en opnieuw pompoen, want ze zijn maar wat zielig, die pompoenplantjes. Dat wat er al is geef ik nu biologische tuinaarde en een 'Second chance'. Ze mogen naar binnen om tot groei te komen en veilig te zijn voor de slakken net als die prei en peterselie.











Ach....en als je dan toch bezig bent, dan maar kaartjes erbij. In het Frans. Waarom? Och, tja...nou....voor de lol ofzo. De zon maar binnen zoeken. En 'poireau' klinkt nu eenmaal zonniger dan 'prei' en 'persil' net lekkerder dan peterselie. Dat pompoen  in Frankrijk 'citrouille' heet is toch ook leuk om te weten?
De dag wordt ouder en de lucht net iets minder grijs. Nog even naar de groentetuin straks, voor dat net over de aardbeien. Ik heb zin in aardbeien, ik verheug me op aardbeien......met slagroom, in taart, zo van de plant en op beschuit.....