Voorbereidingen voor de verf-feest-dag!

Gisteren was ik bij haar. Natuurlijk waren we er om appeltaart met vla te eten. 'Met vla??????' was de reactie van Lief, maar bij het bespreken van de dag wilde hij morgen beslist appeltaart eten.....MET vla. Noah's eigenwijze kip kon niet wachten om het bord schoon te pikken. Natuurlijk waren we er  ook voor de gezelligheid en natuurlijk ook om ons verfplan te bespreken. Volgende week woensdag is het zover en gaan we een dag wolverven......en we wilden de berken het fluitekruid onderwerpen aan kritische blikken.

We liepen door het bos, bekeken alle plantjes die er waren en kwamen ook tot de conclusie dat het wel moeilijk is om te willen verven met berkenblad. Je gaat niet een hele boom strippen want de blaadjes zijn echt nog klein.

witte klaverzuring (zwak giftig) alleen op schaduwrijke, bosrijke plaatsen.

judaspenning 

Het fluitekruid bloeit nog niet, maar daar is wel erg veel van.
Onze oplossing: We maken een bad van berkenblad en fluitekruid en zien wel waar het schip strandt. (het begint dus al goed ;-)) Van beide planten wordt in recepten gesproken van 400% plantenmateriaal.
Dat betekent dat je voor 100 gram wol 400 gram blad nodig hebt en dat is nogal wat.

Een wandeling langs het pasgeploegde land, langs de akker en natuurgebied en ondertussen eindeloos kletsen.Ik vond het heerlijk.

En terwijl wij blogland, wol, het leven en de dood en onze Lieven de revue laten passeren, zucht Noah af en toe omdat ze zich afvraagt of we daar nu allemaal over gaan bloggen.......

Nou ja, ik wel.........speciaal voor haar dus haar prachtige haan......

Hij poseerde en besloot toen ook zijn stem nog maar eens te laten horen.

En nu is het een dag later.

Ik heb kralen uitgezocht, de wol opgehangen en moet besluiten welk deel ik ga beitsen en welk deel (voor indigo hoef je niet te beitsen) niet.

Anderhalf kilo heb ik. Hannah heeft minstens zoveel, dus het wordt nog wat.

Goed, ik besluit nu (ja, dat kan zomaar ineens) dat ik 500 gram ga beitsen met aluin.

Alle strengen krijgen een kraal, zodat we aan het eind van het werk onze eigen strengen nog herkennen en de aluin gebeitste strengen krijgen een extra kraal, zodat ik straks nog weet wat ik gedaan heb.

Gebeitste wol kun je laten drogen en is dan bijna niet te onderscheiden van niet gebeitste wol.

Ad Hopstaken schrijft dan weer dat het beter is om na het beitsen gelijk te verven, maar ik las elders ook andere dingen.....en dus beits ik nu.

Ik maal de meekrap vast in mijn oude koffiemolentje.........

.......ik sla mijn oude verfverslag er nog eens op na (pff,  1996, dat is lang geleden)

......ik vind tussen de ver-geet-me-nieten nog een ander  uitgezaaid viooltje (zie mijn blog van gisteren),

Ik doe een wasje, verspeen de sla en bedenk me wat we vanavond zullen eten. Kortom: een heerlijk goed gevulde dag.

Vanavond komt dochter Majlis logeren, dus ik besluit ook maar een kan sangria te maken.....