Imbolc........in de buik. Hoe helder wil je het hebben?

Op mijn blog van gisteren kwamen lieve en bemoedigende berichten.
Izerina stuurde me een overheerlijk recept en dat ga ik zeker proberen net als het recept van Marloes Kreatief.
Van anderen kwamen ook tips en ook daar ben ik blij mee. Er was ook een reactie die ik absoluut niet  kon plaatsen, maar ik besloot dat ik dat niet in mijn buikgevoel laat belanden.....

Imbolc, het licht keert terug.
Letterlijk  betekent het i mbolg.....in de buik.
Nou, en die buik van mij, daar ligt wel even de nadruk op.

Dat betekent niet dat ik de buitenwereld vergeet. Integendeel.
We hebben eens even een flink ommetje gewandeld (na een ontbijtje van volle kwark en mango). Kampsheide is toch werkelijk prachtig als het zonnetje schijnt. Het is een klein en compact wandelgebied en heeft door grafheuvels en veel jeneverbessen iets mystieks. Je dwaalt tussen de struiken door en dan ineens sta je bij dat prachtige ven. Licht bevroren nog, terwijl de zon al best verwarmend is.

Hadden we een ander rondje gelopen dan was me niet opgevallen dat nog geen 100 meter van mijn huis minstens 10.000 sneeuwklokjes op punt van bloeien staan. Daar mag ik er over een week vast wel een paar van plukken ;-).

En nu ben ik helemaal niet zo'n paardenmens, maar elk detail van zo'n Fjord is toch prachtig?

Thuisgekomen bereidde Lief een goed gevulde omelet.
Eigenlijk denk ik dat ik beter zal omgaan met restjes nu een boterham met kaas niet binnen de mogelijkheden ligt. Ik neem  nu dagelijks plastic bakjes mee naar school, met restjes broccoli met kaas, een versneden omeletje of salade.Kwark met geraspte appel vind ik geen optie (bwlagh), maar met mango vind ik het heerlijk. En dan wel volle bio-kwark.......
Voorheen belegde ik 5 boterhammen met kaas, stopte het in een zakje en vertrok.
Ik ging nog nooit zo goed voorbereid naar school (qua eten dan ;-)) en het helpt me om mijn leven te ordenen. Eigenlijk vind ik het prettig. Klinkt dat gek?

Restanten van het voorgaand jaar.....O Karin (Huisje Wools)....hoe heette dit nu ook al weer......

Aan het eind van de middag zijn we eens bij de groentetuin gaan kijken. De grond mag nog niet geopend worden (ik heb nu ook zo'n agenda) maar we wilden alle hoopjes compost nu tot één grote hoop maken.
En....VUUR.....ik wilde vuur in de tuin.
Nu is dat wel een beetje op zijn stads, want wij hebben geen houtvoorraad en om de buurt niet te verontrusten wilde ik het ook op klaarlichte dag doen.
Goed, een stads vuurtje dus, maar wel VUUR!

Oooo, Vuur.......eigenlijk ben ik er zo bang voor, maar er is ook zeker een fascinatie. Likkende vlammen, alle kleuren rood, oranje en geel.......

Ik weet zeker dat de aarde van mijn groentetuin gewekt is. Klaar voor het nieuwe seizoen.