De drukte en meer.

Ik wist dat er groene vlekjes zaten op de klokjes van het sneeuwklokje, maar ik wist eigenlijk niet dat het hartjes waren.
Echt niet.

Och, ik kreeg cadeautjes de afgelopen week.

Een lieve mail van een ouder, een warme blik omdat een vader vindt dat ik het goed doe met zijn dochter...........bijna een meter sneeuwklokjes van een vader die vindt dat zijn nieuwe tuin te vol staat.......ik voelde me een blij mens.

Het gaat goed met me, echt goed.

Sinds ik gestopt ben met het eten van gluten, knap ik op.

Wat een verschil met 3 weken geleden.

Ik voel me krachtiger en rustiger maar bovenal voel ik

dat mijn darmen meer en meer op orde komen.

'Je bent wat je eet' heb ik jaren naast me neer gelegd, maar o wat is het waar.

Ik eet nog immer geen brood of iets wat daar op lijkt.

Doordat ik veel niet mag, ben ik een stuk kritischer op wat ik dan wel mag.

Nu heb ik makkelijk praten, want met een gezin met kinderen maakte ik vroeger 

altijd afwegingen. Veel dingen waren biologisch, maar niet alles.

Nu ik alleen voor mezelf te zorgen heb, koop ik de meeste producten bio.

Die luxe heb ik dan.

Dagelijks bak ik boekweitpannenkoeken die ik mee naar school neem.

Vaak aangevuld met een salade of met kwark met fruit.

Dat betekent dat mijn dag niet alleen meer begint met koffie (ja, en een sigaret, ik ben geen heilige ;-)), maar 

sta ik nu  pannenkoeken te bakken en mijn bakjes voor de dag te vullen.

Mijn keuken is nu glutenvrij en ik haal het niet in mijn hoofd om te smokkelen.

Ik heb me lange tijd niet gezond gevoeld en die 5 kilo minder doet me ook zeeeeeeeeeeeeeker goed.

Dus als je keuken op orde is, komt het huis vanzelf. (da's geen gezegde maar zo voelt het wel)

Voel ik weer energie om heerlijk te handwerken.

Daarnaast is de week gevuld met oudergesprekken. Dat is altijd pittig in twee weken een stuk of 18 oudergesprekken.

De klas, de individuele kinderen staan je in die weken zo levendig voor ogen, dat er weinig tijd is voor iets anders.

Dat is niet erg hoor, dat weet je. Maar dat neemt niet weg dat ik dan erg kan verlangen naar vakantie.

En verder?

Vanaf maandag zal ik geen warm water meer hebben omdat mijn badkamer en de bijkeuken opgeknapt gaan worden.

Dat is bepaald geen luxe, met een enkelsteens muur en geen verwarming, krijg je daar het vocht niet weg. Het ziet er niet uit. En ze gaan het opknappen.

En dat hoorde ik vrijdag.......

Dus ik schrob mezelf eens extra, zorg dat de was gedaan is, sleur ik de koelkast naar de woonkamer en haak me daarnaast een slag in de rondte.

Mijn schoondochter (ja, zo noem ik haar sinds mijn zoon samenwoont) vroeg eierwarmers.......

Voor Jut en Jul zijn ze. Voor hun gezellige huisje met lichtjes en foto's en hout en dingetjes. Ze hebben het goed die twee en zijn op weg naar een nieuwe baan van zoonlief. Vanaf begin maart zal hij boer zijn bij de Zonnehorst. Eerst genieten ze van een welverdiende vakantie op La Palma. 

Een heerlijke steek, maar na een meter wel een beetje saai!

Mijn sjaal is bijna klaar, er moeten nog wat tierlantijnen aan en ik maakte twee 'billendoekjes'.

Billendoekjes? Ja, billendoekjes. Het zijn minirokjes die ik hier thuis over mijn broek aantrek. Omdat er in dit koude huis soms delen onderkoeld raken. Zuiver wol, voor de warmte.
Het is naar DIT patroon van Renée dat ik het rokje voor mezelf haakte.

Dochterlief is ook enthousiast en begon er ook één. Allemaal van die grijze prachtige  wol die over was nadat ik mijn omslagdoek had uitgehaald......

Nog vier dagen en dan is het vakantie. Er staat veel op het programma en wat heerlijk dat ik de energie kan voelen om dat allemaal te gaan doen.