Het is gedaan!

Zo, het is gedaan.

De laatste dag.

Van het uitdelen van de getuigschriften tot het zingen van een lied

voor een vertrekkende collega.

Van het zingen voor de zesde tot het dansen van een Afrikaanse dans begeleid door djembé's. O wat vind ik dat een feestje.

Dat geluid van de djembé's, mijn geroep in de zaal en het dansen van al die kinderen.

Ik leid ze naar een sluis waar ze doorheen moeten kruipen. Een donkere gang met veel viezigheid.

Eenmaal buiten krijgen ze de zegen van hun juf.

Met een natte wc-borstel.

Die djembé's........ik ben er gek op. Ik hou van getrommel en ik neem me voor daar iets mee te gaan doen. Ik wil het goed leren.

We verhuizen ieder jaar naar een andere klas. Dat is altijd een hele operatie. Hoe langer je ergens bent, hoe meer spullen je verzamelt.
Stel je voor hoe dat dan gaat.......na alle feestelijkheden loopt de ene ploeg een klas leeg te halen en de volgende ploeg de spullen in de kasten zetten en dat kan natuurlijk lichte ergernis oproepen.
En het is warm.....
Om een uur of vier kom ik thuis. Met bloemen, veel bloemen. Met kaartjes en een lekker douche-prutje. Met een mooi kopje en heerlijke thee. Met een pelgrims-zakje en een mooie ketting.
Thuis pas heb ik de rust om alles te bekijken, maar er zit absoluut geen lijn in mijn activiteiten.
Afgelopen week stond er een enorm cadeau bij mijn achterdeur...en gisteren weer! Jeetje, wat voel ik me gezien en gewaardeerd. En al doe je dit werk nog zo lang, al weet je dat je het helemaal niet slecht doet en ben ik niet alleen afhankelijk van complimenten....ik geniet intens van al die heerlijke cadeautjes van iedereen.

Nu is het de volgende morgen. DE volgende morgen.
En ineens realiseer ik me dat we vandaag naar het huis van Lief gaan en laat ik alles los.
(jaha, met moeite).
Ik neem alleen mijn zwemspullen mee en mijn breiwerk.
Maandag verder.....
Even weg!