Alsof een moeder haar kind uitbesteedt.....

Zo, dat ik mijn huis in handen van mijn zoon leg is tot daar aan toe.
Hij zal er vast goed voor zorgen......Het huis blijft niet allenig achter en als ik nu maar een dag of wat van tevoren meld wanneer ik thuiskom is er niets aan de hand. Zus komt vast ook nog even.
Gisteren waren we op zijn kamer om spullen te brengen en te kijken. 'Mam, weet je waar ik nu sta? Op mijn EIGEN balkon!!' Wat een blij kind. Samen met zijn zus in één huis en dat voelt veilig. Ze kiezen er zelf voor en nadat ik één keer iets wilde zeggen over de 'maren' en 'mitsen' zien ze er erg naar uit. Dus dat huis en die kinderen....het komt goed. Inmiddels is er geschilderd en hangen er gordijnen, staan zijn EIGEN glazen in zijn EIGEN keukenkastje en moet hij nog een paar weken werken, voordat hij echt gaat studeren. 'Want je gaat natuurlijk wel op kamers omdat je gaat studéren hè?'

Maar dan die tuin, waar ziel en zaligheid in zit.
Dat is een stuk lastiger.
De zonnebloemen staan op punt van bloeien....dat ga ik dus missen.
De zinnia's hebben knoppen, net als de dahlia's...... De kapucijners zijn binnenkort klaar en daar verheugde ik me zo op....

Zij gaat voor mijn tuintje zorgen, dus eigenlijk hoef ik me geen zorgen te maken, ook dat komt goed.
Ik stuur nog wel een lange mail, met alle updates die zij eigenlijk helemaal niet nodig heeft.
Maar toen ik gisteravond met twee fietstassen vol geoogste sjalotten naar huis reed voelde ik me net een soort van Pipo de Clown....'Dag vogels, dag bloemen, dag kinderen.....'
Pffff, nog even de papavers kijken. Nog even de uitgebloeide goudsbloemen eruit (bloeien ze langer) en nog even langs de dille....De dille......ik vind de dille  fotogeniek. Zo mooi....

De uien leg ik plat. Ze zijn groot genoeg en het wordt toch een beetje tijd dat ze gaan indrogen. Sommigen krijgen een bloem....dat is volgens mij niet de bedoeling. Eentje neem ik er mee. Prachtig. Dat iets binnen een aantal weken zo mooi kan groeien.

Thuisgekomen leg ik de sjalotten te drogen in de schuur. Zo op het land lijkt het niet zo veel, maar ik denk dat ik het hele winter vooruit kan.....als ik over een week of 3 weer thuis ben, kan ik ze vast tot mooie strengen vlechten.












Ik rijg nog wat goudsbloemen en afrikaantjes omdat ik ze wil drogen en de kleuren zo mooi vind. Of ik niets anders te doen heb? O jazeker wel, maar ik ben nooit zo van de orde en structuur. Lief weet dat, zegt nadrukkelijk dat ik moet roepen als er iets moet gebeuren en vertrekt dan richting bank.
Eenmaal gedroogd, bewaar ik het zaad  van de afrikaantjes voor volgend jaar en de goudsbloemblaadjes kunnen in soep, saus, boter en sla. Het oranje blijft prachtig. Veel mooier dan het blad dat ik in de winkel koop.

Dus....iedereen zorgt voor alles, Lief en ik zorgen voor elkaar,  en zee.....IK KOM ERAAN!