Het heerlijke haken!

Oké, ik geef het toe....het neemt dwangmatige vormen aan. Maar de wind giert om het huis, het stoofpotje voor vanavond staat te pruttelen en ik heb mijn gedachten over de nieuwe week laten gaan en dus mag ik HAKEN!
Morgen begint de schoolweek weer na een week vakantie. Een nieuwe periode: dierkunde.
We beginnen met een blik op de mens. Wat kan een mens en wat kan een dier? Dat is een niet van te voren in te schatten opdracht. Een eerste verkenning is het, waaraan iedereen een bijdrage kan leveren en van daaruit gaan we verder.
En dus kan ik veel overdenken, maar niet echt concreet plannen. En dat is fijn. Dat kan ik allemaal doen terwijl ik HAAK! (als ik het vanavond maar even opschrijf;-))

Mijn randje is af. Althans, voor nu. Ik wil er eigenlijk nog tierlantijnen aanhangen, maar dat komt vanzelf. Die bloemetjes van mijn roze dekentje laten me nog niet los. Dat kan net even het verschil maken denk ik dan. In mijn hoofd worden het kleine bloemetjes, met parelmoeren knoopjes als hart. Die heb ik nog ergens in een doosje...

En dus: Tatarata!!!!!!!

Ik heb een aankoop gedaan.
Ik wilde het één keer proberen, ondervinden, onderzoeken en van dichtbij zien. De Unicat-katoen. Vier draadjes die langzaam van kleur veranderen.
En doordat je vanuit het midden werkt, kun je niet zien wanneer de kleur gaat veranderen. En dat maakt dat je door en door en door wilt haken.
Ik bestelde het bij HAAR een paar weken geleden en eergisteren kwam het met de post. Niet goedkoop, maar dan heb je ook wat.
Ik ging voor de regenboog-variant. Nee, niet voor een omslagdoek.....ik ben nogal basic in mijn kleding ;-), maar voor een kleed. Een DING dus....als ik dat zo inschat.
Het begin is er, de steek is eenvoudig, de kleur moet het doen. En ik ben enthousiast. Het is nauwkeurig werken omdat de draad uit vier draden bestaat. Die zullen wel stuk voor stuk van kleur gaan veranderen, maar zover is het nog niet.
Ik houd jullie op de hoogte. Wat een leuk project is dit!