Kindertekeningen, deel 1

Gisteren, tijdens de Open dag sprak een vader mij aan.
Hij dacht dat zijn kind zich heel prettig zou voelen in 'dit creatieve gebeuren', maar dat zijn zoon nu niet direct een tekenaar was. Hij was creatief in bouwen, muziek en sport.....maar tekenen en schilderen, dat wist hij niet zo goed.

Ik dacht terug aan mijn oudste.
Hij was (en is) een bouwer pur sang en ik kon daar wel eens radeloos van worden.
Ik zag  klasgenootjes in mooie jurken (ja, het waren vaak meisjes) aan tafeltjes zitten tekenen.
Stralende zonnen, gras met bloemen, vrolijke huisjes en erg gelukkige prinsesjes.
En dan mijn kind: Tijden tekende hij slechts strepen op een papier. Precies in het midden en dan wilde hij een nieuw vel.....en nog één en nog  één. Dan vroeg hij om plakband, plakte de hele boel aan elkaar en had een weg. Daar omheen bouwde hij weilanden en huisjes.
O, hij tekende ook wel andere dingen hoor, maar dit was toch de hoofdmoot en ik wilde ook zo graag fleurige tekeningen op mijn koelkast kunnen plakken.

'Je hebt nu eenmaal bouwers en tekenaars', zei eens iemand en dat stelde me gerust.

Nu ben ik zelf ook niet een groot tekenaar, maar ik weet inmiddels dat, als ik niet schuw voor een paard of een leeuw, gewoon maar op het bord teken en niet roep dat ik geen paard kan tekenen, het kinderen helpt om zelf ook aan de slag te gaan.

Vorige week nog tekende een kind een paashaas, maar toen hij zijn tekening aan mij liet zien vond hij het zelf meer een kangoeroe en ik snapte wat hij wilde zeggen. 'Misschien moet zijn rug iets boller' zei ik. Wij geven in de klas liever tips dan kritiek ;-)

Wanneer kinderen gaan tekenen kun je wetmatigheden waarnemen. Natuurlijk tekenen sommige kinderen dingen eerder dan anderen, maar eigenlijk is de volgorde waarin de ontwikkeling zich voltrekt redelijk gelijk.
Van mijn oudste twee heb ik een boek bijgehouden. Ik probeerde maand na maand een tekening te bewaren om de ontwikkeling te kunnen zien. Een aanrader voor jonge ouders. (Veel andere tekeningen bond ik samen in een boekje en dat lag dan op de wc. Hadden zij ook iets te 'lezen'......klinkt dat heel gek? Ze keken er dagelijks in ;-))


KINDERTEKENINGEN, de ontwikkeling (over het algemeen, meestal, doorgaans etc)

Het begint  met krassen als fysieke bezigheid. Kinderen hebben plezier in dat wat ze zien, maar het ontstaat 'toevallig' doordat hun arm beweegt.Vaak kijken ze ook om zich heen terwijl ze tekenen om vervolgens blij te zijn met de lijnen op het papier.

Tekenen is nog een fysieke bezigheid waarbij ook het geluid van belang is. Stippen geven een ander geluid dan strepen en cirkelende bewegingen.

Langzaam worden de strepen tot vlakken en lijken cirkels zich te gaan sluiten. Het is de periode dat het kind zichzelf  'ik' gaat noemen (en dat kan een heftig dwarse periode zijn toch?). In die tijd zullen cirkels gesloten vormen worden. Wanneer het kind zich als 'ik'in de wereld manifesteert, sluit de cirkel zich om het zo maar te zeggen.

En dan? Dan begint het feest. Kinderen kunnen meer gaan vertellen over hun tekening. Ik leerde vroeger dat je nooit in een tekening schrijft, maar ik deed dat natuurlijk wel. Daar ben ik nu blij om, want ik kan nu teruglezen dat iets een wandelwagen met wielen is of............een konijn.

En dan te bedenken dat deze blog is ontstaan door een gesprek met een vader en met een jonge moeder die me vertelde dat ze het leuk vindt om mijn blog te lezen omdat zij zo aan het begin staat en ik niet meer (ik denk dan: omdat ik al over de helft ben.....maar dat zijn mijn woorden ;-))

Alle bovenstaande tekeningen zijn van Majlis. Zij is nu 22.

Veel teken- en  verzamelplezier. Er komt vast nog een deel 2 over dit onderwerp.