zondag 17 februari 2013

Ik spin.

Ja, ik spin.
En ik ben blij dat ik me dit ambacht in mijn puberteit  eigen heb gemaakt. Eigenlijk is het net als fietsen en zwemmen, als je het eenmaal kunt verleer je het niet meer.
Mijn moeder had ooit een spinnenwiel geleend van de achterburen en ze kreeg er een vacht bij. En waarom? Ik heb werkelijk geen idee, zij heeft het spinnenwiel nooit aangeraakt. Het stond daar en ik zat er uren en uren achter. Natuurlijk leek het nergens naar, kon ik er met moeite een mouwloos vest van breien, dat er rommelig en bepaald niet evenwichtig uitzag. Maar toch, ik had er plezier in.
Zou ik, als ik het me nu eigen zou moeten maken net zoveel energie in steken? Ik betwijfel het.
Dat is wel het mooie aan de puberteit. Als kinderen door iets gegrepen worden, kunnen ze met een enorm doorzettingsvermogen te werk gaan.
Ik kan dus spinnen en er zijn jaren geweest dat ik dat veel deed.

Mijn spinnenwiel kwam steevast tevoorschijn als de kinderen ziek waren. Ze lagen op de bank, jengelig omdat ik in de buurt moest blijven en dus zat ik dan eindeloos te spinnen.
Ik deed het ook in andere 'jengelige' tijden. Ik met een witte vacht op schoot, zij naast me met kleine stukjes gekleurde wol. Die legden ze dan op de vacht en ik spon de kleurtjes mee. Van de draad breide ik dan weer een poppendekentje.

Toen mijn kinderen in de kleuterklas zaten kwam ik een dagje spinnen in januari, als het sprookje van Vrouw Holle verteld werd en vertelde ik het verhaal van Pelles Nieuwe kleren.

children's booklist with handcrafting themes.. In het Nederlands: Pelles nieuwe kleren. Zoveel gebruikt!Pelles Nieuwe Kleren. Prachtig prentenboek voor peuters.

In de jaren dat ik in het bos woonde, had ik de mogelijkheid om open vuren in de tuin te maken en was ik druk met spinnen en plantaardig verven. Ik volgde cursussen bij verf-vrouwen en leerde veel.

Maar ja, de laatste jaren stond mijn spinnenwiel werkloos in de schuur. Ik werk.....en wel fulltime, de kinderen zijn groot en ik heb er geen tijd voor. Tenminste, dat dacht ik.
Isis zette me weer op het 'spinspoor'. Ik had haar mijn grote zak uienschillen gegeven, mijn koperen pannen en mijn antieke boekjes over plantaardig verven en ik zag haar voorraad gesponnen wol groeien.

Zoonlief  is boer en op de boerderij waar hij werkt werden de schapen geschoren....en langzaam, beetje bij beetje kwam mijn spin-zin terug.
De afgelopen weken heb ik veel gesponnen....heel veel. En ik heb er best tijd voor.
Mijn huisje is slechts verwarmd door twee kacheltjes en dus heb ik erg veel bij de kachel gezeten.
Spinnen is rustgevend, 'snorre-wieltje-snorre' zingen de kinderen in het liedje van vrouw Holle.
Je gedachten ordenen zich (de draad)  vanuit de chaos (de vacht). Het is niet voor niets dat het vak 'Spinnen' in de bovenbouw op het leerplan staat. Vanuit de chaos tot ordening komen, door wilskracht en vakmanschap.(Een tiende-klasser zal daar soms heel anders over denken....)

 
Spinnen in het zonnetje!
 
 
 
 
 



Drie vachten had ik nog liggen. Een donkerbruine, een grijzige met lange haren en een witte.
Die donkerbruine is niet favoriet. Vaak zijn die vachten wat aan de droge kant. Vandaag ben ik de grijze aan het spinnen, geniet zelfs al een beetje van het zonnetje en die witte.........een kilo heb ik al wel denk ik.
 
Het verschil tussen ruwe vacht en schone draad.
 
 
 
 
Twee klossen vol heb ik nodig om te kunnen twijnen en er keurige strengen van te kunnen maken. Eerst dit, dan dat en tot slot.......Het helpt me enorm, omdat ik van nature nu niet echt van 'eerst dit en dan dat' ben. Daar mankeert het bij mij juist aan en al spinnend kom ik tot de conclusie dat ik  misschien daarom altijd het gevoel heb zo druk te zijn. Ik doe alles tegelijk en kom dan weer om in de chaos in hoofd en huis.....Ik zou eens vaker eerst dit en dan dat moeten doen, dat levert me vast veel tijd op.

 Coburger Fuchs.


Morgen rijden vriend en ik naar Hummelo op en neer. Ik las iets over een 'Coburger Fuchs'. Het was een bijna uitgestorven ras met roodbruine lammeren. Later kleurt de vacht lichter....maar toch. Roodbruinig, ik mag een vachtje komen halen.
Klinkt het als een beetje veel? Heerlijk, ik zit er weer helemaal in. En ik heb vakantie trouwens en ben toch in de buurt.
Project verven volgt. Moet ik wel weer even mijn vintage-verfboeken terug......

2 opmerkingen:

  1. Blij dat je blogt én spint!
    Groet Isis

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een leuke blog! Ik vond hem doordat ik het liedje zocht Snorre Wieltje Snorre, grappig he! Groetjes Lupineke

    BeantwoordenVerwijderen