dinsdag 17 juni 2014

Update borduren III, we're almost there.......



Met gepaste trots....nee, met barstensvol trots laat ik jullie de borduurwerken van de kinderen uit de vierde klas zien.
Het werk is bijna gedaan, het einde is in zicht.
Toegegeven, we hebben ons door een paar dode momenten moeten heen worstelen, maar ook dat hoort bij handwerken.
Ambachtelijk werk vraagt doorzettingsvermogen, niet kijken naar wat er nog moet, maar genieten van wat er al is.
We begonnen ooit, bijna 10 maanden geleden met het verven van een lapje Aïda en het ontwerpen van borduurranden.
We spraken over kleuren. Stel dat je een tas zou verven in allerlei kleuren. Waar zou je dan de donkere kleuren bedenken en waar de lichte?
Daar waren ze het snel over eens. Donkere kleuren aan de onderkant (dragend), lichte kleuren aan de bovenkant (openend). Kleur doet iets. Donker naast licht (dat is wel het thema in klas 4) geeft een ander effect dan donker of licht alleen.
Vol goede moed ging iedereen aan het werk.
Donker en licht, kijken naar de achtergrond, kiezen van de juiste kleuren.
Het moest een voorkant worden voor een hoes om de multomap. In de eerste kregen ze zo'n zelfgemaakte hoes met Sinterklaas, maar zo langzamerhand is de tijd rijp voor een nieuwe hoes.

Langzamerhand ontstonden de eerste randen.
Ze gingen bij elkaar kijken, ontwierpen vogeltjes of kaarsjes.
Dat mocht, als het maar randen zouden worden. 
De initialen van elk kind zouden een laatste rand vormen.



Soms was het doorzetten, soms liep het soepel.
Er waren periodes dat we 's morgens eerst gingen borduren en zo vlotte het geheel toch en kwam langzamerhand iedereen in een flow.






Vlak voor het eind leek het een beetje te stagneren.
Ik wilde de lappen op geverfde stof naaien, maar ik was niet tevreden over de kleuren.
Ineens wist ik het. 
Blauw, geel en rood moest het worden en wat heerlijk dat er dan een moeder in de klas is die dat regelt. Dat er moeders in de klas zijn die de hoezen voor de mappen knippen en onvermoeibaar met de kinderen samen kijken op welke kleur hun werk het meest tot hun recht komt.

En nu?
Alle kinderen hebben hun lapje om gespeld, geregen en nu is het een kwestie van kleine steekjes maken om de lap op de hoes te naaien.......
Tjonge. Wat een werk was het en wat is iedereen trots.
We barsten van trots. De kinderen om wat ze maakten, ik omdat het project tot een goed en mooi einde komt.




Handwerken op de vrije school. Het is meer dan bezig zijn alleen.
Enne.....daar  heb je ook betrokken ouders bij nodig, anders was het nooit gelukt.
Echt.

17 opmerkingen:

  1. Geweldig Madelief..ik zit hier helemaal te genieten!!! En dat jij als juf, de kinderen én de ouders er zo helemaal voor gaan!! Dat jij samen met de kinderen het proces van genieten maar ook worstelen aanvaard...en kijk nu eens!!! Echt een dikke 10 met een griffel voor jullie allemaal!! Liefs Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat vind ik ze mooi zeg, zo op de foto's! Echt prachtig! En wat vind ik het leuk om dit op jouw blog terug te zien! Ik krijg zelf bijna zin in een borduurlapje ;-)
    Dag Hannah

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wauw, wat is het prachtig geworden. Zowel het geheel, als alle details.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wauw, wauw, wauw!! Je bent echt een inspirerende juf, je beschrijft het weer prachtig. Na een heel jaar dit resultaat! Jullie mogen zeker trots zijn! Ik kan niet wachten om later ook te helpen in de klas met al dit soort dingen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ik ook, trots op mijn kind, die dat dan toch maar gewoon doet, en prachtig ook zie ik. Maar ook op Juf, ouders en de klas. Weer zo'n mooi proces

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Met recht werk om trots op te zijn! Heel, heel erg mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. o,wat geweldig.In een ver verleden was ik juffrouw met akte K.Ik heb heel vernieuwend gewerkt op een basisschoolin die tijd.
    het spijt mij nog dat ik nooit op het idee gekomen ben om het stramien eerst te verven.ik vind het zooooo moooi.wat heerlijk om zo bezig te zijn en wat krijgen de kinderen veel mee.Hartelijke groet,Anneke*

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik gebruik nog steeds de handwerktas die ik ooit borduurde! Daar is voor mij toch wel de basis gelegd voor mijn latere liefde voor borduren. Voor mij was het proces dan ook vooral een van geduld moeten hebben voor ik verder mocht.

    Ze zijn prachtig geworden. Ik zie hele mooie randen. Met recht trots!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat prachtig, mooie kleuren zijn er gebruikt. Goed dat kinderen leren wat echt handwerk is in een tijd waarin alles snel snel moet gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat zijn ze prachtig geworden, zeker trots op zijn! Wat een mooie randen en leuke eigen ontwerpen!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Geweldig!!!! Ik voel bijna jullie trots!
    Ps.: sterkte met de laatste loodjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wow!!! Wat zijn ze prachtig geworden! Echt iets om heeel erg trots op te zijn!
    Liefs, Ineke

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Goh wat n prachtige borduurwerkjes...en petje af voor het doorzettingsvermogen...ik neem een voorbeeld aan jouw 4de klassers !!!! Erg mooi!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wauw, wat een prachtige borduurwerken, kunstwerken zijn het! Ik volg zelf de opleiding handwerken en wat is het mijn wens om ooit ook handwerkles te geven ... Lieve groetjes, Barbara

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat zijn het prachtige lapjes geworden, wat ontzettend knap van de kinderen!! Ik begrijp helemaal dat zij (en natuurlijk ook hun juf :) helemaal trots zijn!!
    En wat fijn dat er ouders zijn die hierbij willen helpen..

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Echt geweldig mooi zeg ,krijg er helemaal zin in

    BeantwoordenVerwijderen