woensdag 13 augustus 2014

Paprika's.


Er kwam een dag dat mijn kinderen het verschil wilden weten tussen biologisch  en niet-biologisch.
Ik vertelde dan dat biologische groente altijd van een boer 'met geduld' kwam.
Nou..........pffffff.....geduld....dat heb ik gehad.

Afgelopen voorjaar zaaide ik de zaadjes uit een biologische puntpaprika.
Dat gaat heel gemakkelijk en binnen de kortste keren had ik ongeveer 50 planten.
Ik deelde ze uit in de klas en hield er 16 zelf.
Leuke kleine plantjes werden het, met glanzend groen blad.
Eenmaal een centimeter of 20 werden de planten verpot, gezellig met zijn twee en een stokje erbij voor de stevigheid.
Op het moment dat ik op vakantie ging zag ik de eerste bloempjes verschijnen. Nog even, dacht ik en dan oogst ik mijn eigen puntpaprika's. Rode......

Vlak voor thuiskomst mailde Hannah dat er maar bar weinig gebeurde met die paprika-planten.
Ze groeiden, dat wel, maar verder was er weinig te zien. Een paar voorzichtige bloempjes, maar geen vruchten.
En inderdaad......de bloemetjes bloeiden, maar een klein tikje er tegenaan en de knopjes vielen er af.


Het wonderlijke aan zo'n plant is dat ze na een blad of tien spontaan splitsen in twee of drie stengels.
Dat lees ik dan, maar als het ook echt gebeurt.....dan vind ik dat dus een wonder.
Voor de stevigheid van de plant zou het ook goed zijn de eerste 5 bloemen te verwijderen.
Nou ja, die vielen er uit zichzelf al af.
Nu had ik ook wel nagedacht over 'ver-edeling' (en wat dat precies is weet ik ook niet, maar iets met kweken, kruisen en beter maken denk ik dan) en dat je wellicht geen goede planten krijgt als je het zaad zelf uit een paprika vist, maar hey....het was wel een biologische paprika geweest. Daar wordt niet mee geknoeid en gemanipuleerd toch?


Afijn, bij thuiskomst was er dus......niets te zien.


16 Planten stonden daar in de hoek van mijn kamer, veel ruimte innemend en weinig vrucht producerend.
En dus?
Ik heb er een nachtje over geslapen. Drie maanden een plant opkweken en dan gewoon op de compost......dat vond ik wel een beetje heftig.
En dus heb ik 'het' tegen ze gezegd. 
Dat ze nog twee dagen hadden. Maar dat ik dan ook iets moest zien.
En anders........
Jullie denken dat dat een grap is?
Helemaal niet, ik heb het ze echt gezegd.

En geloof het of niet......
Na twee dagen zag ik de eerste kleine ienie-mienie-paprikaatjes.


Vandaag is het zo:








En hoewel ik het ge-wel-dig vind en ze dat ook dagelijks meld, denk ik ook wel dat drie maanden kweken en dan een stuk of vier puntpaprika's oogsten ......nou ja.....hm.......dat vind ik wat karig.
Maar dat laatste vertel ik ze natuurlijk niet. 




9 opmerkingen:

  1. Maar madelief als je in alle rust groeit en dan na drie maanden zulke schattige gezonde paprikaatjes geeft zijn ze toch ook wel echt biologisch gegroeit he dus ik vind het super ,eigelijk........
    En ja het is waar ik praat ook wel eens tegen mijn planten ,en ben met mijn pondje tomaten ook dik tevreden....... En drie komkommers zo maar in potten .......we kunnen oprecht blij zijn ........liefs marloes
    Ben benieuwd wie er in je klas vruchten heeft geoogst.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zes planten kreeg ik van je, of waren het er tien en gaf ik er ook weer weg? In ieder geval zag ik vandaag EEN paprika hangen.... een groene..... EEN! En dan te bedenken dat ik geeneens paprikas lust ;-) Maar Noah gelukkig wel! Dus ze mag hem opeten! Mét mes en vork!
    Hannah

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha, zo gaat dat met ontwikkeling he! Het moet over het (schijnbaar) "dode" punt heen (geholpen worden) :) Het worden misschien nog zeer wellustige en smakelijke puntpaprika's ;) Dat gun ik je van harte!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hihi..leuk! Nou tis wel een schatje hoor,,,en hij wordt vanzelf rood toch? Mijn buurvrouw praatte altijd tegen de planten en haar tuin en huis waren één groene oase. Gaf een verpieterd plantje maar aan haar en het kwam weer tot leven. Dus ja..ik geloof dat zeer zeker! Lieve groet Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Haha, die paprikadames toch..!! Tja, ik praat ook (zachtjes hoor!) tegen mijn planten, en meestal helpt dat aardig ;) Maar ik snap dat het resultaat toch wat tegenvalt. Ik denk dat het laatbloeiers zijn, dus wie weet staat je nog een verrassing te wachten! Succes!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hahahaha zelfs de paprika's luisteren naar je....je bent echt de superjuf...hihihihi!!!! Of je bent een paprika fluisteraar!!!!
    ps bedankt voor je tip over de tomaatjes...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo heb ik eens na jaren geduldig wachten tegen mijn seringenboompje (als stekje gehad) gezegd dat ik nu bloemen wilde anders ging ze eruit. Dat jaar weer geen bloemen. Een mooi nieuw seringenboompje in Nederland gekocht en toen ik er in het voorjaar mee naar Frankrijk kwam....je raadt het al, bloemen in mijn seringenboompje. Dus nu heb ik ieder voorjaar twee bloeiende seringenboompjes, ben er gelukkig mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ha ha wat leuk nou dat worden hele bijzondere paprika's en echt genieten als je ze op gaat eten :)))

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ah ja niet alleen moeten kinderen geduld hebben met hun ouders hun ouders moeten ook geduld hebben met de paprikaplant (net als de bio boeren dus!;-)

    BeantwoordenVerwijderen