maandag 27 januari 2014

Aan de Rijn.

Voor iemand die in Drenthe woont is het misschien gek om te zeggen,
maar eigenlijk wil ik in de buurt van water wonen.
De zee staat met stip op 1, maar als dat dan niet kan dan voel ik me ook op mijn plek in de buurt van een rivier.
Jaren woonde ik in Brummen, nabij Zutphen en genoot van de IJssel.
Het moment dat de rivier buiten zijn oevers trad in het voorjaar, ijsjes eten en spelen bij de Waterwerken in de zomer.....stromend water.
Een rivier geeft leven en beweeglijkheid aan een landschap. Een rivier dwingt respect af. Al dat water, ergens uit de bergen gekomen stromend naar de eindeloze zee.....
Gisteren was ik bij de Rijn. Het was fris en een beetje somber, maar de zon trachtte toch door de wolken te breken.


De Rijn, leerstof in de vijfde klas, inspireerde me al meerdere keren tot spreuken voor de getuigschriften van de kinderen.
Beginnend als klein beekje, ergens in Zwitserland, wordend tot een woeste stroom,  via Bodensee en het Zwarte Woud, via het Ruhrbegied bij Lobith ons land binnenkomend. Meanderend door het vlakke land, om  via Lek en Nieuwe Waterweg uiteindelijk in de Noordzee terecht te komen. Verhalen erbij over de watervallen van Schaffhausen, Willem Tell en  de sirene van de Lorelei.



In de vijfde klas kun je het stromengebied van de Rijn behandelen. Ik koos er nu al twee keer voor om wel inleidende lessen te geven, maar de kinderen maakten zelf een reisgids. Een reisgids waarin ze mensen uitnodigen om deel te nemen aan hun reis. Reisgidsen op tafel, kaarten erbij en verzinnen.
Ik herinner me nog hoe één kind een dag ging kanovaren over de Rijn om in het Zwarte Woud te gaan kamperen. Bij een vuurtje kon je dan Marshmallows roosteren.
Een ander kind had bij haar zoektocht gevonden dat je ergens in een stad een zilvermuseum kon bezoeken.
Op die manier schrijft ieder vanuit eigen beleving zijn of haar reis. Mooi vind ik dat!
Volgend jaar dus. Het stromengebied van de Rijn.



En na een frisse wandeling is het goed rusten:
Op de Markt in Wageningen, bij de kerk. Je kreeg er zo'n heerlijk glaasje bij.
En dat op zondagmorgen!



We zaten zelfs buiten, bij een kacheltje en onder een afdak........heerlijk.
Ik kon me op dat moment niet voorstellen dat het thuis, in het Drentse gesneeuwd had.
Maar dat was wel zo.
Minstens 7 graden kouder en glibberend door de sneeuw kwam ik thuis.

Inmiddels is de nieuwe week begonnen. Met veel sneeuwballen gooien, een lekker zonnetje tussen de middag en  natuurlijk veel natte broeken en wanten. Hier in Drenthe is het voor even winter.




6 opmerkingen:

  1. Mooi, die Rijn.... als kind, voor het eerst met een hengel in mijn hand, samen met mijn vader viste ik er tien visjes uit. Bij Maurik......Ik kan de triomf nog voelen. Daarna nooit meer één vis gevangen;-))
    En ik help het je hopen.... dat die winter in Drenthe maar even duurt!
    Dag Hannah

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lorelei... al 2 keer op de camping gestaan. De trein die achter de camping door de berg reed. Op doortocht naar Annecy. Mooie herinneringen aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat leuk, je was bij ons (Ede) in de buurt. Wij gaan ook wel eens richting de Rijn, lekker wandelen in de omgeving en dan met het pontje (vindt de kleinste Raaf zo leuk) Onze kinderen zijn trouwens wel een beetje jaloers op jullie in Drenthe hoor ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtig! Mooi die beschrijving...Water heeft ook altijd wel iets heel speciaals!

    Persoonlijk vind ik het altijd mooi wanneer het echt stroomt; kleine beekjes, kabbelend...of de woeste zee!
    Maar geef mij persoonlijk maar Drenthe hoor..(ook al liggen mijn roots in Grunn') heidevelden, (met schapenkudde uiteraard) bossen, coulisselandschap en de kleine beekjes...aaahhh!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bij mij moet er ook altijd water in de buurt zijn. Tot nu toe is dat heel aardig gelukt!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gek he ik verlang altijd naar het bos...maar misschien komt dat omdat ons dorp aan de Merwede ligt, een vertakking van de Rijn. Het is prachtig...vroeger ging ik altijd met mijn vader mee die een stuk land pachtte langs de Merwede en dan droomde ik grote "zee"dromen, snoof de rivier geur op en voelde me vrij...in de lente lopen wij graag door de griend langs de Merwede en dat is altijd heel spannend, zomers zwemmen we er graag in...ja...ik denk als ik in een bijvoorbeeld bos zou wonen ver van het water vandaan...zou ik zeker het water missen!!!! Ik denk trouwens dat dat hele gave lessen gaan worden!!!!

    BeantwoordenVerwijderen