Ik vind dat een mooi woord: Belvédère.
Je gebruikt het niet dagelijks, zelfs niet wekelijks (eigenlijk nooit), maar het klinkt mooi, beetje deftig.
Belvédère betekent uitkijkpunt, of uitkijktoren......en die uitkijktoren is er ook.
In Oranjewoud. Maar ja, die beklom ik niet.
Wil jij wel? HIER is de link.
Wij kwamen voor het museum.
Belvédère is een museum voor moderne en hedendaagse kunst in Friesland.
En als je daar op vrijdag naar toe gaat, verkeer je in 'grijs' gezelschap.
Het is de oudere Mensch die op zo'n dag een museumpje pakt.
Belvédère is daar uitermate geschikt voor.
Het is er prachtig, het uitzicht is weids en het brengt binnen en buiten bij elkaar. Kunst en natuur voelen er als 'verwant', als bij elkaar horend.
Datzelfde ervaar ik ook bij het Kröller Müller en ik voelde het ook bij Museum Beelden aan Zee.
Je gebruikt het niet dagelijks, zelfs niet wekelijks (eigenlijk nooit), maar het klinkt mooi, beetje deftig.
Belvédère betekent uitkijkpunt, of uitkijktoren......en die uitkijktoren is er ook.
In Oranjewoud. Maar ja, die beklom ik niet.
Wil jij wel? HIER is de link.
Wij kwamen voor het museum.
Belvédère is een museum voor moderne en hedendaagse kunst in Friesland.
En als je daar op vrijdag naar toe gaat, verkeer je in 'grijs' gezelschap.
Het is de oudere Mensch die op zo'n dag een museumpje pakt.
Belvédère is daar uitermate geschikt voor.
Het is er prachtig, het uitzicht is weids en het brengt binnen en buiten bij elkaar. Kunst en natuur voelen er als 'verwant', als bij elkaar horend.
Datzelfde ervaar ik ook bij het Kröller Müller en ik voelde het ook bij Museum Beelden aan Zee.
Als je na bezoek weer naar buiten gaat, kijk je anders naar je omgeving...... zie je ineens de omliggende stoppelvelden zoals van Gogh ze schilderde, heb je andere aandacht voor weidse wolkenluchten of een kudde schapen en kun je je ineens voorstellen dat vormen ook abstract weergegeven kunnen worden.
Kijk, en omdat ik toch alles traag en langzaam doe, is een uitstapje naar Belvédère heel prima om te doen. Daarnaast is kunst kijken helend en goed voor het etherlijf heb ik ooit gelezen. Dus......
Kom,ik neem jullie even mee. Doen we eerst iets van de vaste
collectie......
Ojoj. Ik zie heus dat de foto's niet geweldig zijn, maar ik hoop dat je interesse gewekt is.
Nu naar de expositie van Jasper Krabbé. Wij werden daar erg vrolijk van. Wil je die vrolijkheid ook voelen dan heb je nog een week ;-).
HIER vind je info.
Kijk, en omdat ik toch alles traag en langzaam doe, is een uitstapje naar Belvédère heel prima om te doen. Daarnaast is kunst kijken helend en goed voor het etherlijf heb ik ooit gelezen. Dus......
Kom,ik neem jullie even mee. Doen we eerst iets van de vaste
collectie......
Ik houd van dikke klodders en heldere kleuren......
Van verschillende materialen en klein maar fijn......
van fotografie gecombineerd met verf......
....van de expositie van Pleysier. In Drachten en Groningen is ook werk van hem te zien.
Belvédère toont voornamelijk portretten.
Ojoj. Ik zie heus dat de foto's niet geweldig zijn, maar ik hoop dat je interesse gewekt is.
Nu naar de expositie van Jasper Krabbé. Wij werden daar erg vrolijk van. Wil je die vrolijkheid ook voelen dan heb je nog een week ;-).
Bron en inspiratie kwam van het zelfportret van Jan Mankes (1889-1920), een schilder die veel ziek was, verstilde schilderijen maakte (veel natuur, veel portretten) en uiteindelijk maar 30 jaar oud is geworden.
Dat hij trouwde met Anne Zernike, de eerste vrouwelijke predikant in Nederland, vind ik dan weer een leuk weetje. Daar kan ik dan weer uren over nadenken. Hoe dat geweest moet zijn.
HIER vertelt Krabbé over zelfportretten. Zijn werk in het museum komt ook even aan de orde.
HIER een filmpje van Youtube, volgens mij gemaakt voor het museum zelf. Het geluid is bagger, maar je krijgt een mooie indruk.
Na een rondje kijken, maakte ik foto's, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik nu en dan afgeleid was.
Er was een clubje vriendinnen die duidelijk samen een gezellig dagje weg deed.
In een klein museum vallen gesprekken meteen op. Ik zit natuurlijk niet helemaal lekker in mijn vel en liet me er behoorlijk door afleiden.
Juist deze dames vroegen mij of ik ze op de foto wilde zetten vóór de portretten van Viktor en Rolf.
Dat deed ik met de telefoon van de rechter dame, daarna maakte ik zelf nog even een plaatje.
Lief vond het dan weer grappig om daar ook zijn bijdrage aan te leveren, de dames duidelijk ook.
Wat heerlijk dat deze vriendinnen zo met elkaar op pad waren. In het Rijksmuseum hadden ze oeverloos kunnen praten over van alles en nog wat, zonder dat het iemand opgevallen was.
Het was zomaar een heerlijk dagje. Het totale ontbreken van tempo, tijd en drukte doet me goed.
Dat is dan een fijne bijkomstigheid van dit hele gebeuren.
Willen jullie ook nog even genieten van de expositie van Krabbé? Dat kan nog tot en met volgend weekend.
